Łosoś i makrela dostarczają znaczne ilości kwasów tłuszczowych omega-3; jakkolwiek, łosoś nie dostarcza więcej, według Dr Bruce Holub, Doktorant, Instytutu Omega-3 DHA / EPA. Łosoś i makrela również dostarczają źródeł witaminy D, chociaż łosoś oferuje więcej. Mówiąc żywieniowo, łosoś jest lepszym wyborem dla tych ważnych składników odżywczych. Łosoś ma tendencję do niskiej zawartości metali ciężkich, podczas gdy niektóre gatunki makreli zawierają duże ilości rtęci i należy ich unikać.
Kwasy tłuszczowe omega-3
Łosoś i makrela oferują dobre źródła dietetyczne kwasów tłuszczowych omega-3, kwas eikozapentaenowy lub EPA i kwas dokozaheksaenowy, lepiej znany jako DHA. 100 gram serwatki z łososia atlantyckiego hodowlanego zapewnia jednak 2,15 grama EPA i DHA w połączeniu, podczas gdy ta sama porcja pacyficznej lub makreli typu jack 1,84 grama, zgodnie z DHA / EPA Omega-3 Institute. Zatem łosoś jest lepszym źródłem dla EPA i DHA.
Witamina D
Tłuste ryby, takie jak łosoś i makrela, stanowią jedno z niewielu źródeł witaminy D w diecie. Według National Institutes of Health, Urząd ds. Suplementów Diety, źródła żywności witaminy D pozostają ograniczone, optymalnym źródłem jest światło słoneczne. 3 uncji łososia oferuje 112 procent zalecanego dziennego spożycia witaminy D, podczas gdy ta sama ilość makreli zapewnia 97 procent. Dlatego łosoś pozostaje nadrzędnym wyborem dietetycznym witaminy D.
Korzyści zdrowotne
Kwasy tłuszczowe omega-3 i witamina D wykazują zdolność pozytywnego wpływania na liczne stany zdrowotne, szczególnie te związane z wystąpieniem choroby sercowo-naczyniowej. Badania pokazują, że EPA i DHA podnoszą poziom dobrego cholesterolu, cholesterolu HDL we krwi. EPA i DHA również obniżają ciśnienie krwi i zmniejszają stan zapalny. Wreszcie, zgodnie z University of Maryland Medical Center, EPA i DHA minimalizują ryzyko rozwoju zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem.
Zanieczyszczenia
Z reguły zarówno łosoś, jak i makrela zawierają znikome ilości zanieczyszczeń metalami ciężkimi, takimi jak rtęć, w porównaniu z innymi gatunkami ryb. Powiedział, że jeden gatunek makreli znany jako makrela króla zawiera dużo rtęci i należy go unikać, jak podaje American Heart Association. Makrela królewska to duża drapieżna ryba rdzenna dla Zatoki Meksykańskiej i południowego Atlantyku. Odczyt około 1 części na milion rtęci u dowolnego gatunku ryby jest uważany za wysoki, a makrela królewska zawiera 0,73 średniej zawartości rtęci na części na milion. Trzymaj się mniejszych gatunków makreli, aby utrzymać spożycie rtęci w bezpiecznym zakresie.
