Helicobactor pylori to bakteria, która może zainfekować żołądek i pierwszą część jelita cienkiego. Według MayoClinic.com, H. pylori jest uważany za obecny w około połowie ludzi na świecie. W wielu przypadkach H. pylori nie powoduje żadnych objawów. Może jednak prowadzić do poważnych chorób, takich jak wrzody i rak żołądka. Lekarze często przepisują leki, aby zwalczyć infekcję, a także kontrolować powikłania.
Antybiotyki
Lekarze często przepisują leki antybiotyczne w leczeniu zakażeń H. pylori. Lekarze zazwyczaj przepisują połączenie leków w nadziei, że bakterie nie rozwiną odporności na jeden konkretny antybiotyk. Najczęściej przepisywanymi antybiotykami są amoksycylina, klarytromycyna, tetracyklina i metronidazol. Pacjenci zazwyczaj przyjmują dwa leki antybiotyczne przez 14 dni. Tetracyklina i metronidazol często powodują zły smak w jamie ustnej. Do innych działań niepożądanych wspólnych z tymi antybiotykami należą: zawroty głowy, nudności, wymioty i biegunka.
Inhibitory pompy protonowej
Leki zmniejszające stężenie kwasu, takie jak inhibitory pompy protonowej i blokery histaminowe, zmniejszają poziom kwasów, pomagając łagodzić objawy, a także zwiększając skuteczność leków antybiotycznych. Inhibitory pompy protonowej obejmują omeprazol, lanzoprazol, pantoprazol, rabeprazol i esomeprazol. Leki te działają poprzez wyłączanie pomp w komórkach produkujących kwasy. Do częstych działań niepożądanych inhibitorów pompy protonowej należą bóle głowy, biegunka, zaparcie, łagodna gorączka, białe plamy i rany w jamie ustnej i ból brzucha. Od 2010 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków opublikowała nowe ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa dla osób zażywających zarówno dostępne bez recepty, jak i na receptę inhibitory pompy protonowej, aby ostrzec użytkowników o zwiększonym potencjale złamań biodra, nadgarstka i kręgosłupa.
Blokery H2
H2-blokery działają poprzez zmniejszenie ilości kwasu wytwarzanego w żołądku. H2-blokery są dostępne bez recepty i na receptę. Leki w tej klasie obejmują nizatydynę, ranitydynę i famotydynę. Pacjenci często przyjmują jedną dawkę dobową przed snem lub 2 razy dziennie raz rano i raz w nocy. Skutki uboczne H2-blokerów są rzadkie, ale mogą obejmować biegunkę, trudne oddawanie moczu, suchość w jamie ustnej i skórze, ból głowy, utratę włosów, dzwonienie w uszach, problemy z zasypianiem, bolesność piersi i obrzęk samic oraz zmniejszenie zdolności seksualnych.
