Wymioty są częstym objawem choroby lokomocyjnej, porannej choroby lub zapalenia żołądka i jelit - zapalenia żołądka i jelit wywołanego przez zakażenie, takie jak grypa żołądkowa lub choroba przenoszona przez żywność. Objaw ten może być również spowodowany nadmiernym spożyciem alkoholu lub niektórymi lekami, w szczególności lekami chemioterapeutycznymi.
Podczas gdy uporczywe wymioty lub ciężkie odwodnienie wymagają interwencji medycznej, łagodne wymioty często są prowadzone w domu, z priorytetem zastępowania płynów i elektrolitów w celu zapobiegania lub leczenia odwodnienia. Wznawianie stałych pokarmów nie jest tak istotne jak wymiana płynów, a powrót do normalnej diety może rozpocząć się wraz z ustępowaniem wymiotów i powrotem apetytu.
Bezbarwne płyny
Po wymianie, wymiana płynów jest niezbędna do przeciwdziałania i zapobiegania odwodnieniu - najczęstszym powikłaniem wymiotów. Po jednym epizodzie wymiotów, gdy objawy odwodnienia, takie jak suchość w jamie ustnej lub zmniejszone wytwarzanie moczu, nie są jeszcze obecne, dorośli mogą spożywać klarowne płyny, takie jak woda, bulion, rozcieńczone soki owocowe lub słabo słodzoną herbatę, aby uzupełnić utratę płynów.
Nierozcieńczony sok owocowy i większość innych napojów słodzonych cukrem nie jest zalecana, ponieważ stężenie cukru w tych napojach może prowadzić do skurczów lub biegunki. Dorośli mogą również używać napojów dla sportowców, jednak nie są one uważane za bardziej korzystne niż inne przejrzyste płyny.
Doustne roztwory do rehydracji
U dorosłych, u których występują ciągłe wymioty lub odwodnienie, lub u wszystkich dzieci, które wymiotują, najlepszym wyborem jest doustny roztwór do nawadniania (ORS), taki jak Pedialyte, Infalyte lub Rehydrate. Napoje te wspomagają regenerację, zapewniając optymalne stężenie cukrów i niektórych elektrolitów, w tym sodu, potasu i wodorowęglanu.
Stosowanie ORS u dzieci jest szczególnie ważne i zalecane, ponieważ odwodnienie i utrata elektrolitów u dzieci może szybciej przerodzić się w poważną sytuację. Wytyczne dotyczące nawodnienia, jak nakreślono w wydaniu z czerwca 2012 r. "American Family Physician", zalecają rozpoczynanie częstych, małych łyków ORS w ciągu 10 do 60 minut wymiotów, chociaż niemowlęta karmione piersią lub karmione karmą dla osób o niskich wymaganiach powinny kontynuować swój aktualny plan żywienia, a nie stosować ORS.
Solidne pożywienie
Kiedy płyny są tolerowane, a wymioty nie są już zagrożeniem, można powrócić do stałych pokarmów. Jednak wybory dietetyczne nie muszą być restrykcyjne po wyrzuceniu.
Tradycyjnie zaleca się mdłe jedzenie - w szczególności dietę BRAT, która oznacza banany, ryż, mus jabłkowy i tost. Podczas gdy te pokarmy - i inne pokarmy zapewniające wygodę, takie jak zupa na bazie bulionu, miękkie owoce, ziemniaki, gorące płatki zbożowe lub krakersy - mogą dobrze działać na pierwsze stałe pokarmy po wymiotach, nie ma zadowalających korzyści z tego podejścia do diety.
Ponadto, przestrzeganie diety BRAT przez więcej niż jeden lub dwa posiłki jest uważane za zbyt restrykcyjne i nie zapewnia optymalnego pożywienia do wyzdrowienia. Zamiast tego, gdy objawy ustępują, zaleca się stopniowe przechodzenie z powrotem do normalnej żywności, w tym owoców i warzyw.
Ostrzeżenia
Podczas gdy większość przypadków wymiotów ustępuje w ciągu tego samego dnia, czasami konieczna jest pomoc medyczna. Ciężkie, zagrażające życiu odwodnienie jest znacznym ryzykiem u chorych dzieci.
Należy skonsultować się z pediatrą, aby uzyskać porady na temat radzenia sobie w domu z wymiotami i należy pilnie zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli wymioty nie ustępują, jeśli dziecko nie chce lub nie może pić ORS, lub jeśli objawy odwodnienia nadal występują po 24 godzinach leczenia ORS.
Dorośli powinni również szukać pomocy medycznej, jeśli mają uporczywe wymioty, jeśli nie są w stanie wypić więcej niż kilka łyków płynu, lub jeśli mają oznaki ciężkiego odwodnienia, takie jak popękane usta, niewielki lub brak wydalania moczu lub poważne osłabienie.
Zalecana jest również pomoc lekarska z objawami obrzęku brzucha, ciągłym bólem lub tkliwością, krwią w wymiotach lub wymiotami towarzyszącymi niedawnemu urazowi głowy, bólowi głowy, sztywności karku lub splątaniu.
Recenzent: Kay Peck, MPH RD
