Dla tak wielu amerykańskich kobiet, nietrzymanie moczu - lub niezamierzona utrata kontroli nad pęcherzem - jest warunkiem my po prostu oczekują w najbliższych miesiącach, a nawet lata po dzieci.
Mięśnie i nerwy wokół pęcherza i miednicy mogą osłabnąć podczas ciąży i porodu, utrudniając trzymanie moczu. W rezultacie wiele kobiet doświadcza przecieków, gdy kaszlą, kichają, śmieją się lub angażują się w forsowne ćwiczenia, co może być niewiarygodnie frustrujące i denerwujące. Ale kiedy wspominają o tym na wizytach u lekarza, lekarze nie zawsze reagują lub są pomocni. "Nie martw się, to normalne" - mówią. "To jest powszechne. Nauczysz się z tym żyć. "
Ale, jak wiedzą Francuzki, nie musi tak być.
Około 65 procent amerykańskich kobiet doświadcza nietrzymania moczu po porodzie. "To prawdopodobnie około 75 procent, ponieważ lekarze nie zawsze go wychowują", mówi Abby Bales, D.P.T., fizjoterapeutka zajmująca się zdrowiem kobiet w Nowym Jorku. Z drugiej strony we Francji około 30 procent francuskich kobiet cierpi na nietrzymanie moczu w wieku 40 lat i około 20 procent w wieku 30 lat. Powód tej ogromnej rozbieżności? Francuskie kobiety udają się do bootcampu wagin po ich dostarczeniu.
Doświadczenie francuskiego połogu: "La R ?? ducation P? Rin? Ale"
Francja zaczęła oferować fizykoterapię dna miednicy - "la r ?? ducation p? Rin? Ale" - dla wszystkich nowych matek w 1985 r., po tym, jak lekarze i liczne badania zauważyli, że są w grupie zwiększonego ryzyka inkontynencji, wyjaśnia C? cile Cabirou, położna w Paryżu. Teraz, na szpitalnym oddziale położniczym lub podczas sześciotygodniowego sprawdzianu, wszystkie kobiety otrzymują receptę na wizytę położnej, która specjalizuje się w ćwiczeniach na poziomie dna miednicy. Finansowane przez rząd ubezpieczenie zdrowotne pokrywa 100% kosztów za 20 sesji - 10 sesji reedukacji kroczowej i 10 sesji reedukacji brzucha.
"Reedukacja tuż po porodzie może zapobiec nietrzymaniu moczu" - mówi Cabirou. "Krawędź krocza wymaga treningu fizycznego, tak jak wszystkie inne mięśnie w ciele. Chodzi o to, aby pomóc kobietom ponownie poczuć ten obszar ".
Po wewnętrznej ocenie w celu określenia siły krocza krocza, położne uczą kobiet kroczowych ćwiczeń na podłodze. Niektóre położne używają palców do ręcznego sprawdzania, czy kobiety kurczą mięśnie w ścianie pochwy. Inni używają "sondy dopochwowej", która przyczepia się do drutów na maszynie i ekranie, z liniami, które skaczą, gdy mięśnie dna miednicy skurczą się. W regionie jest kilkanaście różnych mięśni, a położne pomagają kobietom uczyć się, jak to jest pracować.
"Sprawiamy, że kobiety czują się i kurczą w różnych strefach ich kroczowej posadzki. Aby ułatwić zrozumienie, porozmawiamy o fali, a my poprowadzimy ją, by skurczyła te różne mięśnie "- mówi Cabirou. Odwiedziny trwają 30 minut, a kobiety przychodzą dwa razy w tygodniu tak długo, jak potrzebują pomocy. Na każdym spotkaniu ocenia się postępy, a kobiety otrzymują codzienne ćwiczenia w domu.
Marie, dziennikarka z Paryża, miała dwa C-sekcje i jednocześnie wykorzystywała fizyczną terapię dna miednicy. "Myślałem, że wszystko będzie dobrze po pierwszym, ponieważ nie wypchnąłem mojego dziecka z pochwy. Ale zdobyłem 0 na 5 [w skali od 0 do 5, przy 0 najsłabszych i 5 najsilniejszych]. Byłem zdumiony ", mówi. "To bolesne, naprawdę nie chcesz iść, a ty masz dziecko w domu. Ale po dziesiątej wizycie zdobyłem 5. To naprawdę działało. "
Pomimo tego, że Cabirou jest darmowy i działa, Cabirou mówi, że tylko jedna na cztery francuskie kobiety korzysta z fizykoterapii dna miednicy. "Wiele kobiet tego nie robi, ponieważ są zmęczone, mają małe dziecko i zaczynają pracować. Niektóre kobiety tego nie robią, ponieważ nie chcą być dotykane po porodzie "- mówi.
"Nie ma też zbyt wielu praktykujących. Regularnie odmawiam nowym pacjentom, ponieważ mam ich już za dużo. Niektórzy ludzie się poddają, ponieważ nie mogą znaleźć praktykującego ".
Jednak co czwarty robi wrażenie w porównaniu z doświadczeniami po porodzie amerykańskich kobiet.
The American Postpartum Experience: "Nie standardowa procedura"
W Stanach Zjednoczonych rehabilitacja nie jest częścią reżimu po urodzeniu. Ocena i rehabbing mięśni dna miednicy nie jest standardowym treningiem lub procedurą dla amerykańskich ginekologów.
"Prawidłowy egzamin miednicy nie obejmuje egzaminu miednicy, ale to zależy od twojego ginekologa", mówi Elizabeth Etkin-Kramer, M.D., Ginekolog w Miami. Etkin-Kramer mówi w swoim biurze, zawsze prosi o nietrzymanie moczu podczas sześciotygodniowej kontroli. Jeśli to będzie problem, zrobi egzamin. Jeśli dno miednicy jest słabe, przekaże pacjentów do swojego fizycznego terapeuty dna miednicy.
Ale tak się zazwyczaj nie dzieje. Wśród kobiet, z którymi Bales współpracuje w zakresie fizykoterapii, bardzo niewielu twierdzi, że ich lekarze pytali o wycieki. Zamiast tego, podczas sześciotygodniowej wizyty po porodzie, lekarze koncentrują się na kwestiach medycznych - i mają 15 minut na powiększenie długiej listy kontrolnej: antykoncepcji, karmienia piersią i standardowego badania miednicy w celu sprawdzenia infekcji, pozostałości łożyska i blizn.
Nawet gdy pojawia się nietrzymanie moczu, Bales mówi, że tylko jeden na sześciu pacjentów mówi, że OB-GYN zasugerował terapię dna miednicy - i większość z nich znalazła ją w Internecie, a nie poprzez skierowanie. "To prawie zawsze zależy od pacjenta", mówi.
Innymi słowy, to kobiety amerykańskie proszą o pomoc.Problem polega na tym, że jeśli kobiety nie doświadczają poważnego przecieku - co z upływem czasu nasila się - wiele osób nie wie, że ma problemy z dnem miednicy podczas sześciotygodniowej kontroli. "Kobiety nie wiedzą, czy seks jest bolesny, bo jeszcze go nie ma. Mogą nie wiedzieć, że mają skurcze w miednicy, ponieważ nie próbowali jeszcze użyć tamponu ", mówi Bales.
Co więcej, wiele kobiet cierpiących na nietrzymanie moczu jest zbyt zawstydzonych, aby wspomnieć o tym swoim lekarzom. "Często kobiety same o tym nie mówią", mówi Etkin-Kramer.
Inni uważają, że "normalne" jest przeciekanie po porodzie. "Klienci mówią mi, że kiedy pytają, większość [lekarzy] twierdzi, że to normalne, upłynie z czasem, lub będziesz go miał do końca życia", mówi Bale. "Jest komiks, który był nową mamą, która żartowała, że to zabawne, że sika, kiedy się śmieje, bo ma dwoje dzieci. Żartują sobie z tego. Normalizuje to. Twierdzę, że chociaż jest to powszechne, to nie jest normalne. "
Bales mówi, że często widuje kobiety w wieku czterech lub pięciu lat po porodzie i szukające pomocy, ponieważ inny fizjoterapeuta, którego widzą w bólu kolana lub pleców, zapytał o nietrzymanie moczu i odesłał je.
"Jedna pacjentka miała drugie dziecko cztery lata temu. Była sportowcem i cierpiała na nietrzymanie moczu i bóle stawów biodrowych podczas biegania. Powiedziała jej OB, która właśnie powiedziała jej, aby założyła podkładkę podczas biegania lub po prostu nie biec - mówi Bales. "Te kobiety nie są głupie. Zadają właściwe pytania, ale ludzie, którzy zamierzali odesłać ich do innej dziedziny, nie są w pętli interwencji.
Czy Francja jest bardziej progresywna niż najbardziej?
Nawet wśród krajów europejskich Francja jest bardziej odstająca. W Niemczech i Anglii, jak mówi Cabirou, kobiety poddają się tylko rehabilitacji fizycznej, nie dna miednicy. "Nie ma innych krajów, w których terapia miednicy jest automatyczna lub gdzie mówią o niej tak dużo" - mówi.
Cabirou wierzy, że Francja przoduje w tej grze z powodów kulturowych. "Gdy rozmawiamy o kroczu, rozmawiamy o seksualności i jest to tabu w naszej kulturze judeochrześcijańskiej" - mówi. Jednak we Francji ruch wyzwolenia kobiet w 1968 r. Zmienił dyskusję na temat kobiet. "Dbamy o siebie, aby nie mieć nietrzymania moczu. Jest dostosowany do feminizmu "- mówi Cabirou. "Nawet przed urodzeniem dziecka powinno być częścią edukacji dla młodych kobiet. Od najmłodszych lat powinniśmy wyjaśniać, że jest to muskularny kontrakt, i że to dobry pomysł. "
"W amerykańskim systemie opieki zdrowotnej nie można uzyskać pomocy, nie docierając do niego, podczas gdy w innych krajach jest on automatyczny" - mówi Etkin-Kramer.
Bele zgadza się. "Musimy popatrzeć na opiekę po porodzie, jak na poważny problem medyczny i natychmiast wysłać kobiety na odwyku" - wyjaśnia. "Wraca do patriarchatu opieki zdrowotnej. Zdrowie kobiet nie jest priorytetem ".
Co Amerykanki mogą zrobić
Co więc powinna zrobić Amerykanka, gdyby nie otrzymywała wsparcia od swojego lekarza, aby zrehabilitować jej dno miednicy? Kegel - i często. Cabirou sugeruje dążenie do 40 skurczów dziennie - bez względu na to, czy chodzi o autobus, czy o gotowanie. "Praca na kroczowej podłodze to zdrowa higiena, podobnie jak mycie zębów. Każda kobieta nie powinna iść na jeden dzień bez wykonywania tych ćwiczeń "- mówi Cabirou.
Nie jestem pewien, czy jesteś Kegeling, prawda? Usiądź na balu lub krześle. Pociągnij brzuch i pociągnij dno miednicy w górę i do środka. Jeśli czujesz, że twoja dna miednicy się unosi, robisz to dobrze. Możesz nawet samemu sprawdzić się, próbując zatrzymać przepływ moczu. Jeśli nie możesz, nadszedł czas na ocenę.
Jednak Bales zauważa, że ponieważ dysfunkcja dna miednicy może pochodzić z nadmiernie i niedostatecznie dna miednicy, często sam Kegeling nie wystarcza. Wtedy konieczne może być skorzystanie z fizjoterapeuty dna miednicy - który został przeszkolony, aby ocenić ciebie i dotrzeć do sedna wszelkich problemów. Przekwalifikowanie podłogi miednicy może zapobiec nietrzymaniu moczu, a także sprawić, że seks będzie przyjemniejszy dla ciebie i twojego partnera.
A oto kilka dobrych wiadomości: amerykańskie ubezpieczenie obejmuje fizykoterapię dna miednicy w przypadku inkontynencji. W zależności od tego, gdzie mieszkasz, możesz zobaczyć terapeuta na około 10 sesji, mówi Bales. Większość PT będzie chciała, abyś zobaczył swój OB-GYN pierwszy na wewnętrzny egzamin i kasę zdrowotną (i ponieważ skierowanie z OB-GYN jest zwykle wymagane do refundacji ubezpieczenia).
I rób to szybko. "Inkontynencja pogarsza się i ostatecznie ustępuje, ale nie poprawi się samoczynnie" - mówi Bales. "Nerwy mogą się trochę zregenerować, ale większość z tego dzieje się w ciągu roku. Jeśli więc chcesz stymulować nerwy lub zreedukować mięśnie, musisz jak najszybciej uzyskać pomoc. "
Co myślisz?
Czy doświadczyłeś nietrzymania moczu po porodzie? Jakie wsparcie otrzymałeś? Czy twój lekarz był pomocny w rozwiązaniu problemu? Powiedz nam w komentarzach.
