Glutaminian, serotonina i norepinefryna są neurotransmiterami, substancjami, które przenoszą sygnały z jednej komórki nerwowej do drugiej. Depresja i inne choroby psychiczne mogą powstać, jeśli proces sygnalizacyjny pójdzie nie tak. Standardowe terapie lekowe na depresję obejmowały selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, takie jak fluoksetyna, oraz leki, takie jak duloksetyna, inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Eksperymentalne leki, które blokują receptory glutaminianowe w ośrodkowym układzie nerwowym lub niższy poziom glutaminianu, mogą stanowić następną generację leków przeciwdepresyjnych i oferują potencjalne korzyści w porównaniu z obecnymi lekami.
Depresja
Depresja jest chorobą psychiczną, która zazwyczaj wymaga długotrwałego leczenia lekami, poradnictwem psychologicznym, programami leczenia stacjonarnego lub innymi terapiami w zależności od ciężkości stanu. Naukowcy uważają, że depresja wynika z czynników, które obejmują dziedziczność, poziomy mózgu niektórych neurotransmiterów, zmiany hormonalne, osobiste tragedie, takie jak utrata bliskiej osoby i trauma wczesnego dzieciństwa. Według MayoClinic.com czynniki ryzyka związane z depresją obejmują krewnych, u których zdiagnozowano chorobę lub krewnych, którzy popełnili samobójstwo, mają niskie poczucie własnej wartości lub nadmierną zależność od kogoś innego, przeżywają traumatyczne wydarzenia w dzieciństwie, mają poważne schorzenia, takie jak rak czy serce choroby, będąc biednym lub nadużywającym alkoholu lub narkotyków. Objawy obejmują uczucie smutku lub nieszczęścia, utratę zainteresowania codziennymi czynnościami, nadmierne spanie, zmiany w apetycie, pobudzenie, zmniejszoną koncentrację, utratę energii i poczucie bezwartościowości lub winy.
Rola glutaminianu
Glutaminian jest najobficiej pobudzającym neuroprzekaźnikiem. Według National Institute of Mental Health, neurotransmitery pobudzające to te, które promują przepływ sygnałów między komórkami nerwowymi, wspierając w ten sposób prawidłowe funkcjonowanie komórek. Naukowcy sądzą, że glutaminian może odgrywać rolę w procesie uczenia się, a także może pomóc pamięci. Zaburzenia psychiczne, takie jak depresja i schizofrenia, wynikają częściowo z niezdolności ośrodkowego układu nerwowego do efektywnego stosowania glutaminianu.
Blokery receptorów glutaminianowych
Receptory glutaminianu to struktury molekularne znajdujące się na powierzchni komórek nerwowych. Struktury te wiążą się selektywnie z glutaminianem, a to wiązanie reguluje sygnały nerwowe za pośrednictwem glutaminianu i reakcję organizmu na te sygnały. W artykule opublikowanym w dniu 6 kwietnia 2007 r., W dziale "Narkotykowe ośrodki neurologiczne i neurologiczne", naukowcy stwierdzili, że istnieją eksperymentalne związki blokujące receptory glutaminowe 2, 3 lub 5 i że związki te wykazują aktywność w modelach zwierzęcych, które przewidzieć skuteczność antydepresyjną. Takie związki oferują możliwość leczenia depresji poprzez nowy mechanizm działania leków.
Poziomy Mózgu Glutaminianu
W artykule z 1 grudnia 2007 r., W dziale "Psychiatria biologiczna", naukowcy zgłaszają obserwację podwyższonych poziomów pośmiertnych glutaminianu w mózgach pacjentów z depresją dwubiegunową i dużą depresją. To odkrycie sugeruje, że podwyższone poziomy mózgu glutaminianu mogą być jednym z czynników wywołujących depresję. Eksperymentalny lek riluzol zwiększa wychwyt glutaminianu i ogranicza jego uwalnianie, obniżając w ten sposób poziomy mózgu glutaminianu. W badaniu klinicznym, opublikowanym w styczniowym numerze "The American Journal of Psychiatry", naukowcy odkryli, że riluzol znacząco poprawił objawy depresji u wszystkich 19 badanych.
