Morfina jest narkotycznym środkiem przeciwbólowym zaliczanym do grupy opiatów, która jest najsilniejszym dostępnym środkiem przeciwbólowym. Morfina może być stosowana w krótkim czasie w celu złagodzenia ciężkiego ostrego bólu lub w dłuższej perspektywie w celu opanowania przewlekłego bólu. Morfina jest dostępna w postaci pigułki, kapsułki, zawiesiny lub zastrzyku. Długotrwałe działanie morfiny obejmuje ośrodkowy układ nerwowy, układ pokarmowy i układ moczowo-płciowy, powodując liczne działania niepożądane.
Zaparcie
Dieta wysokobłonnikowa może zminimalizować zaparcia. Dr Billie Ann Wilson, dr Margaret Shannon i Kelly Shields, Pharm.D., Autorzy "Pearson Nurse's Drug Guide 2010" omawiali zaparcia jako jeden z długofalowych efektów morfiny. ruchliwość - naturalny ruch zawartości przez jelita - powoduje zaparcia, które można zminimalizować poprzez picie odpowiedniej ilości wody, spożywanie diety bogatej w błonnik, regularne ćwiczenia i stosowanie środków zmiękczających stolec zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zmniejszono Libido
Dr Jennifer Schneider wyjaśnia, że niektórzy mężczyźni przyjmujący duże dawki długotrwałej morfiny mogą odczuwać obniżony poziom testosteronu. Może to spowodować zmniejszenie libido i zmniejszenie siły działania. Jednak terapia zastępcza testosteronem może złagodzić ten problem.
Fizyczna zależność
Ponieważ morfina atakuje centralny układ nerwowy, nagłe usunięcie leku może powodować fizyczne objawy odstawienia. Morfina wpływa na częstość oddechów, częstość akcji serca i ciśnienie krwi, układ żołądkowo-jelitowy i stan psychiczny. Zatrzymanie morfiny po długotrwałym stosowaniu ma wiele skutków, takich jak niepokój, pobudzenie, bezsenność, pocenie się, nudności i wymioty, łzawienie oczu i katar, ślinienie się i dreszcze. Objawy odstawienia mogą rozpocząć się od 6 do 12 godzin po nagłym zatrzymaniu morfiny, a szczyt w ciągu jednego do trzech dni. Zwężenie może zapobiec objawom odstawienia.
Nałóg
Uzależnienie jest zjawiskiem psychologicznym i behawioralnym. To nie to samo, co zależność fizyczna. Osoba uzależniona od morfiny ma trzy charakterystyczne cechy: kompulsywne stosowanie, dalsze stosowanie leku pomimo złych konsekwencji oraz obsesja lub zaabsorbowanie zdobyciem i stosowaniem większej ilości morfiny. Wraz z pogarszaniem się uzależnienia od morfiny, życie danej osoby staje się bardziej pochłonięte lekiem. Relacje cierpią, a życie danej osoby jest ograniczone lub ograniczone. Jest to przeciwieństwo tego, co dzieje się z pacjentem, który stosuje morfinę do łagodzenia bólu. Osoba, która odczuwa ulgę w bólu po morfinie, ma bardziej aktywne życie. Angażuje się w kontakt z rodziną i przyjaciółmi i jest w stanie uczestniczyć w zajęciach, których wcześniej nie mógł wykonać z powodu ograniczających skutków bólu.
