Piękno! Gdzie to może być i co to jest? Piękno twarzy, ciała, ubioru, piękno roślin, kwiatów, ptaków, piękno duszy. Piękno może być wszędzie i we wszystkim. I niewielu ludziom udało się wyrazić piękno w języku poezji, tak jak zrobił to S. Yesenin.
"Odradza się złoty gaj
Brzoza, wesoły język,
A żurawie, niestety latające obok,
Już nikogo nie żałują. "
Każda Rosjanka zna te linie słynnego poety. Cała poezja S. Yesenina to opowieść o sobie, o Rosji, o wspaniałych uczuciach dla niej, ponieważ on sam jest połączony z Rosją.
W swoich wierszach Esenin nie tylko ujawnia swoje uczucia do swojej ojczyzny, ale także pomaga nam dostrzec, poczuć jego piękno i wielkość, wzbudzając uczucia patriotyczne.
"Ty wierzysz w jedno,
Z kwiatami sznuję szary ścieg,
O Rosji, za rogiem,
Kocham cię, wierzę ci. "
"... Jeśli święty okrzyk wojenny:
"Rzuć Rus, żyj w raju!"
Powiem: "Nie ma raju,
Daj mi mój kraj. "
"... Ale nie kochać cię, nie wierzyć -
Nie mogę się nauczyć ... ".
S. Yesenin urodził się 3 października 1895 r. We wsi Konstantinow, region Riazań. W tym roku mija dokładnie 120 lat od daty urodzenia.
Piękno natury, wieś, Rosja łączy w swojej poezji pojedyncze uczucie piękna i staje się źródłem inspiracji dla jego poezji. Całe życie Esenina połączyło się z życiem rosyjskiej natury.W swoich wierszach obrazów rodzimych pól, gajów brzozowych, białym wapnem, język ludu, wiersze o miłości do ludzi.
Poeta był w stanie przekazać poczucie piękną i podziwianą kobietą, choć, jak wiemy, w jego poezji można znaleźć i inne wiersze, które mówią o ulotnych, kruchych uczuć, odsłaniając ludzkiej deprawacji. Ale co możesz zrobić, człowiek - stworzenie, w którym dobro i zło dogadują się, to jest znane każdemu z nas. Uczucia miłości w poezji Jessena nie mogą pozostawić nikogo obojętnym. Poeta jakby "... chce, żeby wszyscy zadrżeli z palącego słowa" kochanie ".
"... tylko dotknąć cienkiej ręki
A twój kolor włosów jesienią ... "
Niemal wszystkie jego wiersze można przenieść na piosenki. A co najważniejsze w jego poezji jest podziw dla piękna.
"Szkarłatne światło świtu wtargnęło nad jezioro.
Lasy z głosami płaczu są stłumione ...
"... nadal jestem delikatny
I tylko marzę o ... "
"Odradza się złoty gaj
Brzozowo-wesoły język ...
"Nie żałuję, nie dzwonię, nie płaczę,
Wszystko przejdzie jak dym z białych jabłoni. "
W poezji Esenin odzwierciedlenie głęboki dramat, bolesny do pokonania nie tylko siebie, ale cały naród rosyjski w ogóle, stara się zrozumieć i wspierać nowe, że tak nagle spadł na głowę, a jednocześnie czuje się jak coś podczas przegranej. A pytanie brzmi: co? Nie mogę odpowiedzieć.
"... w ciągłym dymie
W zniszczonym przez burzę życiu
Od tego i cierpię,
Czego nie rozumiem,
Gdzie jest los wydarzeń ...! "
Którą stronę wierszy S. Esenina nie czytamy, wszędzie spotykamy się z nieskończoną miłością do ojczyzny i pieśnią o wiecznej urodzie.
S. Esenin wyszedł wcześniej, miał zaledwie 30 lat. Jego śmierć jest tajemnicza i do dnia dzisiejszego pozostaje tajemnicą. Dzięki jego poezji możemy poczuć dźwięk strun w naszej własnej duszy.
"Spotykam się, wszystko akceptuję,
Jestem szczęśliwy i szczęśliwy, że mogę wyrzucić moją duszę.
Przyszedłem na tę ziemię,
Zostawić ją tak szybko, jak to możliwe.
