Bromokryptyna mylić z innymi medykami, które produkują bliźnięta
Bromokryptyna, często określana jako Parlodelis, jest lekiem przyjmowanym w formie pigułki doustnej lub dopochwowej w celu zmniejszenia poziomu prolaktyny, która może hamować owulację poprzez obniżenie poziomu estrogenu. Około 90 procent kobiet, które biorą bromokryptynę, zacznie owulować podczas przyjmowania bromokryptyny, a kobiety w dowolnym miejscu od 65 do 85 procent zajdą w ciążę.
Ponieważ bromokryptyna może wywoływać owulację, często wiąże się z innymi lekami wywołującymi owulację, z których wiele zwiększa ryzyko bliźniąt i innych porodów mnogich. Gonadotropiny lub Pergony mogą zwiększać ryzyko porodów mnogich o 10 do 40 procent, podczas gdy klomifen lub Clomid niesie 10 procent szans na poczęcie wielokrotności, z których większość to bliźnięta.
Twin nie jest efektem ubocznym samej bromokryptyny
Zarówno na stronie internetowej poświęconej płodności Sharedjourney.com, jak i na artykule Babycenter.com omówionym przez Radę Doradczą BabyCenter Medical, złożoną z lekarzy, bromokryptyna nie zwiększa ryzyka wystąpienia wielokrotności. Do skutków ubocznych wynikających z zastosowania bromokryptyny należą: nudności, zawroty głowy, biegunka i bóle głowy na początku leczenia. Objawy te ustępują, gdy twoje ciało dostosowuje się do leku, a ci, którzy przyjmują doustną bromokryptynę razem z posiłkami lub którzy przyjmują pigułkę w postaci dopochwowej zgłaszają mniej działań niepożądanych.
Bromokryptyna z pomocą może prowadzić do bliźniaków
W przypadku kobiet z podwyższoną prolaktyną, ale z normalnymi cyklami menstruacyjnymi, sama bromokryptyna jest mniej prawdopodobna, według Brighama i Centrum Szpitalnego Kobiet w Niepłodności i Chirurgii Rozrodu. Opcje dotyczące płodności, które prawdopodobnie byłyby zawarte w planie leczenia bromokryptyną, mogą obejmować leki takie jak gonadotropiny, które w rzeczywistości mogą prowadzić do ciąży bliźniaczej lub mnogiej. W rzeczywistości badanie przeprowadzone w 1984 r. Na Uniwersytecie w Gynecology and Obstetrics w Danii przebadało 30 kobiet z niskim poziomem prolaktyny i historię prawidłowej owulacji, a następnie 6- do 12-miesięcznego postoju w regularnych miesiączkach. Badanie wykazało, że sama prolaktyna miała niewielki lub żaden wpływ na ponowne rozpoczęcie owulacji.
