Szafran to przyprawa pochodząca z kwiatu krokusa, który pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Jego pomarańczowy kolor i gorzki smak nadają wielu potrawom wyrazistą i bardzo pożądaną jakość. Karotenoidy, które nadają jej jaskrawo-pomarańczowy kolor, wzbudziły duże zainteresowanie badawcze. Niektóre badania ujawniły korzyści, które wspierają tradycyjne zastosowania lecznicze szafranu, w tym leczenie depresji.
Reakcja na stres
Ekstrakty z szafranu wykazały działanie przeciwdepresyjne u myszy laboratoryjnych w chińskim badaniu opublikowanym w styczniu 2010 r. "Journal of Natural Medicines". W badaniu myszy były bardziej aktywne w sytuacjach stresowych, ale pozostawały spokojne w sytuacjach nie stresujących, co wskazuje na korzyść adaptacji stresu z wyciągu szafranowego. Naukowcy zauważyli, że konkretny bioaktywny związek znany jako crocin 1 może być odpowiedzialny za zaobserwowane efekty i stwierdził, że ich wyniki wspierają tradycyjne stosowanie szafranu w leczeniu depresji.
Porównanie leków
Saffron był tak samo skuteczny jak fluoksetyna lekowa w leczeniu łagodnej i umiarkowanej depresji, według irańskiego badania opublikowanego w marcu 2007 r. "Postęp w neuropsychofarmakologii i psychiatrii biologicznej". Uczestnicy otrzymywali 15 mg ekstraktu szafranu dwa razy dziennie przez 8 tygodni. Stopień remisji wynoszący 25 procent uzyskano zarówno w ekstrakcie z szafranu, jak i fluoksetynie. Jednak badacze stwierdzili, że skutki uboczne były podobne dla obu grup.
PMS
Depresja związana z zespołem napięcia przedmiesiączkowego odpowiada na leczenie szafranem, według irańskiego badania opublikowanego w marcu 2008 r. "BJOG". W badaniu kobiety w wieku od 20 do 45 lat otrzymywały 30 mg szafranu dziennie przez dwa cykle menstruacyjne. Efekty mierzono za pomocą subiektywnie rejestrowanych raportów objawów i skali ocen depresji Hamiltona. Zaobserwowano znaczną redukcję objawów. Naukowcy zaapelowali o zbadanie negatywnego wpływu szafranu, zanim zostanie on potwierdzony jako skuteczne leczenie depresji w PMS.
Jakość
Jakość jest kluczem do skuteczności ekstraktu szafranowego w leczeniu depresji, według niemieckiego badania opublikowanego w czerwcu 2008 r. "Planta Medica". Badanie wykazało, że metody ekstrakcji zastosowane do przygotowania szafranu określają stężenie składników bioaktywnych w produkcie końcowym. Bioaktywne składniki szafranu mają zdolność wiązania się z NMDA, receptorem nerwów odpowiedzialnym za uczenie się i pamięć oraz zaangażowanym w pewne formy depresji. Bioaktywne składniki mogą jednak nie występować w produktach szafranowych pochodzących z nieodpowiednich metod ekstrakcji.
