Pigment odpowiedzialny za podawanie owoców morza i skorupiaków w ich różowym lub czerwonym odcieniu, astaksantyna działa jak silny przeciwutleniacz. Należy do rodziny składników odżywczych karotenoidów - ta sama, która zawiera beta-karoten, źródło witaminy A. Astaksantyna nie jest niezbędnym składnikiem odżywczym, ale może korzystnie wpływać na zdrowie. Znajdziesz go w kilku produktach spożywczych, głównie pochodzenia morskiego, w tym owocach morza, mikroalgach i drożdżach.
Mikroalgi i drożdże
Najsilniejszym naturalnie występującym źródłem astaksantyny może być Haematococcus pluvialis, bardzo małe algi lub mikroalgi, występujące w środowisku morskim. Chociaż ludzie nie spożywają go regularnie samodzielnie, wiele wysokodawkowych suplementów pochodzi z tej mikroalgi. Drożdże, Phaffia rhodozyma, również generują znaczne ilości astaksantyny i są wykorzystywane do tworzenia suplementów.
łosoś
Łosoś jest silnym źródłem żywności dla astaksantyny, w zakresie od 4 do 40 miligramów na kilogram. Najwyższe stężenia można znaleźć u łososia pacyficznego w porównaniu do łososia atlantyckiego. Ryby, które rozwinęły się na wolności, mogą również mieć wyższe stężenia niż ich hodowlane odpowiedniki.
Inne owoce morza
Ogólnie rzecz biorąc, owoce morza o barwie czerwonej do różowej, gdy są surowe lub gotowane, mogą być źródłem astaksantyny. Na przykład, chociaż krewetki mogą mieć szaro-niebieskie zabarwienie, gdy są surowe, po ugotowaniu przechodzi w żywy różowy. Kilka potencjalnych źródeł astaksantyny to pstrągi, kryle, homary, kraby, krewetki i raki.
Czynniki, które mogą mieć wpływ na zawartość Astaksantyny
Astaksantyna, podobnie jak wiele związków w żywności, jest wrażliwa na stres środowiskowy. Długotrwała ekspozycja na powietrze i światło może zmniejszyć stężenie astaksantyny, ponieważ może ona stykać się z ciepłem. Przechowywanie w hermetycznych pojemnikach w ciemnych miejscach i minimalizowanie czasu gotowania może pomóc zmniejszyć degradację astaksantyny w żywności.
