Kontrolowanie technik rodzicielskich obejmuje nieuczciwą dyscyplinę autorytarną i skrajne potrzeby. Obie skrajności mogą być frustrujące dla dziecka, powodując zniekształcone poczucie niezależności i pewności siebie. Nadzwyczajni rodzice kontroli nie zawsze celowo kontrolują i manipulują swoimi dziećmi, ale długoterminowe skutki wciąż są szkodliwe. Uczciwe, otwarte dyskusje między rodzicami i dziećmi mogą nie rozwiązać wszystkich problemów, ale mogą otworzyć drzwi do lepszych interakcji rodzinnych.
Uraza
Nadzwyczajni rodzice-kontrolerzy często podejmują wszelkie decyzje dotyczące swoich dzieci i nie pozwalają im przejąć obowiązków związanych z wiekiem. W rezultacie dzieci pogardzają niesprawiedliwym i dominującym zachowaniem rodzica, czując, że nie mają miejsca na rozpostarcie skrzydeł. Według poradni Kansas State University, dzieci kontrolujące rodziców często czują się urażone, nieadekwatne i bezsilne. Kontrolujący rodzice mogą czuć, że chronią i chronią swoje dzieci, ale dzieci często postrzegają je jako uciążliwe i nadmierne - ostatecznie prowadzące do gniewu i goryczy.
Przestępczość
Poważnym skutkiem kontroli rodzicielskiej jest zachowanie przestępcze. Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez University of New Hampshire, autorytarny rodzic o nastawieniu "to moja droga lub autostrada" był bardziej skłonny do wychowywania dzieci pozbawionych szacunku i przestępczych niż rodzic, który zdobył szacunek i zaufanie swoich dzieci. Dzieci potrzebują autorytetu, więc uczą się przestrzegać zasad i rozumieć konsekwencje niewłaściwego postępowania. Jednak autorytarni rodzice, którzy dominują, manipulują i otrzymują surowe kary, mają trudności z uzyskaniem szacunku ich dzieci. Z drugiej strony badanie przeprowadzone w New Hampshire wykazało, że autorytatywni, kontrolujący rodzice, którzy zrównoważili swoje zachowanie ciepłymi i wrażliwymi reakcjami na potrzeby swoich dzieci - przyjmując otwartą komunikację - mieli samodzielne, zadowolone dzieci.
Trudności z przejściem do dorosłości
Dzieci kontrolujące rodziców mają problemy z przejściem od dzieciństwa do dorosłości. Kansas State University donosi, że przejście na role dorosłych jest trudne dla dzieci, które dorastały z kontrolowaniem rodziców, ponieważ mają problemy z samodzielnym podejmowaniem decyzji. Nie można oczekiwać, że dziecko, które nigdy nie doświadczyło niezależności, nagle osiągnie dojrzałość i umiejętności rozwiązywania problemów, aby dokonać właściwych wyborów. Nadzwyczajni rodzice-kontrolerzy często produkują dzieci, które czują się winne i nielojalne, gdy podejmują niezależne decyzje, obawiając się, że rozczarują swoich nadmiernie urodzonych rodziców. Kontrolowanie technik rodzicielskich hamuje wzrost i często powoduje niezdrowe wzorce współzależności.
Niepewność
Niepewność jest szkodliwym produktem ubocznym kontrolowania rodziców. Dzieci, które dorastają bez niezależnej myśli, obowiązków decyzyjnych i umiejętności rozwiązywania problemów, flądrują w prawdziwym świecie. Kiedy opuszczą autorytarne, nadopiekuńcze środowisko, nie są pewni, jak się zachować. Niektóre dzieci nie mają pewności siebie, nie mają poczucia własnej wartości i reagują z obawą na otaczający ich świat. Inni mogą strzelać w gniewie i buntować się przeciwko normom społecznym. Niepewność często prowadzi do nieszczęścia, prowadząc do niezdrowych związków w domu i poza nim.
