Skrobia ziemniaczana i skrobia kukurydziana są, jak sugerują ich imiona, odpowiednio z ziemniaków i kukurydzy. Dzięki konsystencji mąki te sproszkowane produkty można dodawać do wypieków, ale są one częściej stosowane jako naturalne zagęszczacze. Zarówno skrobia ziemniaczana, jak i kukurydziana mają stosunkowo niską kaloryczność i niewiele mają wartości odżywczej, oprócz ich odpornej zawartości skrobi.
Definiowanie skrobi ziemniaczanej i skrobi kukurydzianej
Skrobia ziemniaczana nie powinna być mylona z mąką ziemniaczaną, ponieważ jest wytwarzana ze skrobi wyekstrahowanej z ziemniaków poddawanych procesowi rafinacji. Mąka ziemniaczana jest zrobiona z odwodnionych gotowanych ziemniaków, które są mielone na proszek. Skrobia ziemniaczana ma niewielki smak ziemniaczany. Skrobia kukurydziana wytwarzana jest ze skrobiowej części ziarna kukurydzy - endospermy - i czasami nazywana jest również mąką kukurydzianą.
Fakty żywieniowe
Jedna łyżka ziemniaczanej skrobi ma tylko 40 kalorii na porcję i 10 gramów węglowodanów i nie zawiera błonnika. Łyżka kukurydziana o 1 łyżce stołowej zawiera 30,5 kalorii na porcję, nieco ponad 7 gramów węglowodanów i niewielką ilość błonnika pokarmowego. Obie skrobie nie są dobrym źródłem niezbędnych minerałów i witamin.
Odporna zawartość skrobi
Skrobia ziemniaczana jest znana z tego, że jest dobrym źródłem odpornej skrobi, mianowicie skrobi odpornej na działanie typu 2. Skrobia kukurydziana zawiera również pewną oporną skrobię, mianowicie skrobię odporną na typ 1. Odporna skrobia jest odporna na trawienie - stąd jej nazwa - i przez to przechodzi przez niestrawione jelita. Z tego powodu jest doskonałym źródłem odżywiania dla zdrowych bakterii w jelicie grubym, działając jako ważne źródło odżywiania dla Ciebie.
Używanie skrobi ziemniaczanej i skrobi kukurydzianej
Zarówno ziemniak jak i skrobia kukurydziana są stosowane jako naturalne zagęszczacze i można je stosować zamiast mąki do zagęszczania sosów, sosów, zup i gulaszy. Skrobia kukurydziana jest skrobią zbożową, więc pogrubia w wyższej temperaturze niż skrobia ziemniaczana, która jest skrobią bulwową. Jednak skrobia ziemniaczana ma bardziej jedwabistą konsystencję i nadaje produktom połyskliwy wygląd, który może być szczególnie atrakcyjny dla sosów. Obie skrobie można dodać pod koniec procesu gotowania, a grudek można łatwo uniknąć, przygotowując zawiesinę - mieszankę skrobi i wody - przed zmieszaniem. Ponieważ skrobia kukurydziana lepiej wytrzymuje dłuższy czas gotowania, użyj go, jeśli dodasz środek zagęszczający w rozpocząć gotowanie i użyć skrobi ziemniaczanej, jeśli po zakończeniu gotowania zgęstniejesz.
