Według Erika Eriksona, młodzi ludzie muszą rozwiązać dwa główne kryzysy, aby dojrzeć w zdrowym, dobrze przystosowanym, szczęśliwym dorosłym. Psychospołeczna teoria człowieka Eriksona obejmuje narodziny na śmierć i twierdzi, że należy ukończyć konkretne walki, aby być gotowym do przejścia do następnej fazy rozwoju. Nastolatkowie walczący z depresją, zgodnie z tą teorią, mogą nie radzić sobie z jednym z dwóch ważnych kryzysów.
Teoria rozwoju psychospołecznego Eriksona
Erikson wysnuł teorię, że każda osoba przechodzi od ośmiu etapów lub kryzysów rozwoju psychospołecznego od urodzenia do śmierci. Od niemowlęctwa do wieku 18 miesięcy niemowlęta zmagają się z zaufaniem a nieufnością. Drugi kryzys, który Erickson nazywał autonomią a wstydem i wątpliwościami, ma miejsce między 2 a 3 rokiem życia. W okresie przedszkolnym dzieci przechodzą do trzeciego kryzysu, określanego jako inicjatywa kontra wina. Dzieci w wieku od 6 do 11 lat zmagają się z przemysłem w porównaniu do niższości i starają się czuć kompetentnie w swoich umiejętnościach. Młodzież boryka się z tożsamością a dezorientacją tożsamości, a następnie z intymnością a izolacją. Na siódmym etapie, który Erikson nazywa generatywnością a stagnacją; osoby dorosłe w wieku od 40 do 65 lat muszą rozwiązać problemy związane z kryzysem pracy a rodzicielstwem. W końcowym etapie dorośli powyżej 65. roku życia stają wobec integralności ego w porównaniu z rozpaczą. Teoria Eriksona mówi, że każda osoba musi pomyślnie ukończyć każdy etap, aby przejść do następnego i stać się zdrowym, dobrze przystosowanym dorosłym.
Pierwszy kryzys dla młodzieży
Podczas pierwszego kryzysu nastolatków Erikson, tożsamości i dezorientacji tożsamości, nastolatki stają przed zadaniem wykreślenia swojej indywidualnej tożsamości, a jednocześnie pasują do rówieśników. Według Seven Counties Services Inc., teoria Eriksona mówi, że odnoszący sukcesy nastolatkowie "dobrze rozumieją swoją indywidualną tożsamość i mogą z łatwością dzielić się tym" ja "z innymi." Stwarza to pewną siebie osobę, która jest w stanie tworzyć zdrowe relacje zachowując swoją indywidualność. Erikson wysnuł teorię, że nastolatki, które nie radzą sobie z kryzysem, są zdezorientowane tym, kim są i albo się izolują społecznie, albo rozwijają przesadzone poczucie wyższości. Nastolatki, które utknęły w tym wieku, zazwyczaj są emocjonalnie niedojrzałe jak dorośli.
Drugi kryzys nastolatków
Drugi kryzys nastolatków, który zwykle występuje pomiędzy późnym dorastaniem a wczesną dorosłością, jest intymnością a izolacją. Kryzys ten wymaga od nastolatków zrozumienia, że natura bliskości polega na zrównoważonym dawaniu i otrzymywaniu miłości i wsparcia. Podczas tego psychospołecznego etapu rozwoju, Erikson wysunął teorię, że odnoszące sukcesy nastolatki mogą nawiązać i utrzymać bliskie przyjaźnie i zdrowe relacje poza najbliższą rodziną. Nastolatki, które nie są w stanie rozwiązać tego kryzysu, stają się odległe i odizolowane społecznie. Seven Counties Services Inc. informuje, że mogą również stać się zależnymi lub potrzebującymi i mają tendencję do odczuwania wrażliwości emocjonalnej. Nieprzestrzeganie tego kryzysu powoduje, że rozwój emocjonalny zatrzymuje się w tym momencie, tworząc samotnych i samotnych dorosłych.
Rozwój psychospołeczny i depresja nastolatków
Młodzież próbuje odpowiedzieć na pytanie "Kim jestem?" Ten proces ustanawia kilka tożsamości dla twojego nastolatka, w tym seksualnego, społecznego i zawodowego, co może powodować znaczny stres. Depresja może wystąpić, gdy te stresy, niedojrzałość i niezdolność do łączenia się łączą się, aby wpłynąć na zdolność nastolatka do rozumowania i radzenia sobie z codziennym życiem. Teoria Eriksona przewiduje, że gdy nastolatkowie nie są w stanie skutecznie odpowiedzieć na pytania o tożsamość na tym etapie rozwoju, mogą doświadczyć uczucia niedostatku i rozpaczy, które mogą ostatecznie doprowadzić do depresji.
