Menisk jest klinowatym kawałkiem gumowatej chrząstki, która znajduje się pomiędzy kośćmi w stawie kolanowym. Każde kolano ma dwie łąkotki, które pomagają ustabilizować kolano, absorbują wstrząsy i zapobiegają ocieraniu kości udowej, piszczelowej i rzepkowej. Jeśli staw kolanowy skręci się lub obraca nadmiernie, menisk może się rozerwać. Zerwana łąkotka często powoduje ból, obrzęk, niestabilność i sztywność w pobliżu stawu kolanowego. Chociaż prawdopodobnie będziesz w stanie chodzić po uszkodzonym kolanie, objawy będą się nasilać, aż do momentu, w którym kontuzja zostanie zatrzymana i uzdrowiona.
Diagnoza
Rozerwana łąkotka jest często diagnozowana podczas badania fizykalnego lub badania obrazowego. Podczas badania lekarskiego lekarz może delikatnie dotknąć okolicy stawu kolanowego, aby sprawdzić tkliwość. Badanie fizykalne może również skorzystać z testu McMurray, jednego z najbardziej powszechnych testów na łzy łąkotki, według American Academy of Orthopedic Surgeons. W tym teście lekarz delikatnie ugnie się, wyprostuje i obróci kolano. Jeśli menisk jest rozdarty, zwykle słyszalny jest dźwięk kliknięcia podczas przesuwania kolana. Do potwierdzenia diagnozy można również wykorzystać obrazowanie MRI.
Leczenie chirurgiczne
Dokładne traktowanie wymagane dla rozdartego łąkotki zależy od lokalizacji i zasięgu urazu. Zewnętrzna część łąkotki korzysta z bogatego zaopatrzenia w krew - małe łzy, które występują w tym obszarze, często goją się bez leczenia chirurgicznego. Rozległe łzy w tym obszarze są często korygowane za pomocą artroskopowych zabiegów chirurgicznych. Łzy, które występują wzdłuż wewnętrznej 2/3 menisku, są znacznie trudniejsze - jeśli nie niemożliwe - do skorygowania. Ponieważ w tym rejonie brakuje obfitego dopływu krwi, tkanki nie mogą się odpowiednio zagoić. W takim przypadku lekarz może jedynie chirurgicznie oderwać podarte kawałki. Po zabiegu lekarz prawdopodobnie zastosuje odlew lub zastrzał, który uniemożliwi ruch i pozwoli na właściwe wyleczenie.
Leczenie niechirurgiczne
Jeśli twoja łza menisk nie była wystarczająco ciężka, aby wymagać operacji, twoja rehabilitacja powinna po prostu obejmować odpoczynek, lód, ucisk i podniesienie. Oprzyj kolano przez czas zalecany przez twojego lekarza, unikając wszelkich czynności, które mogłyby potencjalnie zaostrzyć obrażenia. O ile nie zalecono inaczej, nanosić lód na obszar przez 20 minut co dwie godziny. Zimno pomaga zmniejszyć obrzęk i ból, ale pamiętaj, aby owinąć opakowanie lodu w ręczniku, aby uniknąć obrażeń skóry. Elastyczny bandaż owinięty ciasno wokół kolana może pomóc ustabilizować staw kolanowy i zmniejszyć obrzęk. Podczas odpoczynku, utrzymuj kolano wyżej niż serce, aby jeszcze bardziej zmniejszyć obrzęk.
Rehabilitacja
Twój lekarz prawdopodobnie poleci serię ćwiczeń, które pomogą przywrócić mobilność i poprawić siłę. Program rehabilitacji zwykle rozpoczyna się od zakresu ćwiczeń ruchowych, które wymagają delikatnego poruszania kolanem w przód iw tył, aby przywrócić ruch. Wraz ze wzrostem stabilności stawu kolanowego ćwiczenia wzmacniające zostaną dodane do rutyny rehabilitacyjnej. Twój lekarz lub fizjoterapeuta zaleci odpowiednie ćwiczenia dla twojego konkretnego stanu.
