Korzyści płynące z metody ślizgania w porównaniu ze spinem to od dawna dyskusyjne zagadnienie w świecie track and field. Sportowcy odnosili sukcesy na wszystkich poziomach za pomocą obu metod. Istnieją oba zalety i wady, a każdy z nich ma swój własny zestaw zalet w nauczaniu i szkoleniu. Poznanie, co każda technika ma do zaoferowania, może pomóc zarówno trenerowi, jak i sportowcowi w podjęciu decyzji, która z nich jest najlepsza.
Pozycja mocy
Techniki poślizgu i wirowania są zarówno środkami poruszania się po okręgu strzał, aby dostać się do pozycji siły. Bez względu na to, jakie ruchy są, aby się tam dostać, dostanie się do właściwej pozycji jest kluczem do sukcesu dla każdego rzucającego. Zawodnik może mieć idealną technikę przechodzenia przez okrąg, ale jeśli to nie doprowadzi go do pozycji siły, podejście jest bezużyteczne. Prawidłowe wykonanie każdej z tych metod powinno zawsze spowodować, że miotacz znajdzie się w odpowiedniej pozycji siły, aby mógł umieścić pełną siłę swojego ciała za rzutem.
Poślizg
Na ślizgawce zaczyna się wiele miotaczy. Jest to naturalny postęp od nauki do rzucania z pozycji siły. Zaczyna się od sportowca z tyłu koła, plecami do kierunku rzutu. Ogólnie rzecz biorąc, zawodnik zacznie od rzucenia swojej nie nośnej nogi do tyłu, odpychając nogę najbliżej tyłu koła. Jeśli rzucający użyje właściwej techniki, umieści go z przodu koła w pozycji mocy. Pozwala rzucającemu na nabieranie rozpędu i zwiększenie siły. Chociaż doskonalenie techniki może trwać latami, to jest stosunkowo łatwe do nauczenia.
Spin
Technika spinów jest ogólnie postrzegana jako bardziej złożona metoda poruszania się po okręgu do pozycji siły. Podobnie jak przy ślizgu, rzucający zaczyna od tyłu do przodu koła. Zawodnik obróci się na stopie, która ostatecznie znajdzie się najbliżej deski palcowej. W tym samym czasie użyje ruchu biczowania z drugą nogą, aby rozpocząć obrót. Rzucający wykona następnie krok ruchu i obróci się od tej stopy, aby obrócić ciało w pozycję mocy. Technika wirowania ma więcej ruchomych części, więc generalnie zajmuje więcej czasu. Jednak jedną z zalet jest generowanie większego pędu i maksymalizowanie okresu czasu, w którym siła jest wprowadzana do strzału.
Najlepsza metoda
Metoda spinowa pozwala rzucającemu włożyć siłę do strzału na dłuższy czas. Wybór najlepszej metody zależy w dużej mierze od zdolności sportowca i trenera do właściwego nauczania tej techniki. Metoda spinowa, gdy jest prawidłowo wykonana, pozwala na wprowadzenie większej siły i pędu do narzędzia. Tworzy również bardziej poziomą prędkość, która może potencjalnie spowodować dłuższy rzut. Jednak skomplikowana natura spinu i zwiększone ruchome części mogą spowodować, że miotacz straci równowagę i zagrozić jego zdolności do dostania się do pozycji siły. Powoduje to często krótsze rzuty w trybie offline i faule. Błędy w formie mogą również wpływać na metodę ślizgania, ale dla niedoświadczonych miotaczy, szybowanie jest skutecznym sposobem na rozpoczęcie. Poślizg nie wytworzy takiej samej siły i pędu w rzucie, ale może być skuteczny w nauczeniu sportowca znaczenia pozycji mocy. Po opanowaniu, spróbuj spróbuj i zobacz, czy da lepsze wyniki.
