Uzależnienie od hazardu jest kompulsywnym aktem hazardu bez względu na finansowe, rodzinne lub związane z pracą konsekwencje. Osoby uzależnione od hazardu mogą nadmiernie zaabsorbować się samym hazardem, niekoniecznie wygrywając lub przegrywając. Według National Council of Problem Gambling około 2 milionów Amerykanów spełnia kryteria patologicznego uzależnienia od hazardu, a kolejne 5 milionów kwalifikuje się jako problemowi hazardziści. Kilka czynników przyczynia się do teoretycznych przyczyn tej wyniszczającej choroby.
Sterowanie impulsowe
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne formalnie klasyfikuje patologiczny hazard jako zaburzenie kontroli impulsów. Dokładniej, uzależnienie od hazardu może być spowodowane stanem zdrowia psychicznego znanym jako zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Obsesyjną częścią tego stanu jest osoba, która obsesyjnie myśli o jednym przedmiocie; w tym przypadku hazard. Kompulsywna część choroby odnosi się do osoby oddziałującej na jego obsesje w celu złagodzenia stresu i niepokoju. Jednym z podstawowych pojęć dotyczących zaburzeń kontroli impulsów, takich jak hazard, jest brak regulacji emocjonalnej. Harvard Health Publications stwierdza, że gdy uzależnieni od hazardu powstrzymują się od hazardu, doświadczają niepokoju i drażliwości, które są klasycznymi symptomami wycofania.
Czynniki genetyczne
Uzależnienie od hazardu może wpływać na niektórych ludzi z powodu predyspozycji genetycznych do uzależniających zachowań. Klinika Mayo donosi, że wygrywanie i przegrywanie wyzwala dopaminę w mózgu i nagradza osobę w taki sam sposób, jak jedzenie i seks. Ponadto dr Theodor Rais z New York University twierdzi, że kompulsywny hazard może zostać odziedziczony po jednym lub obojgu rodzicach i że hazard wpływa na te same centra nagród w mózgu, jak narkotyki, takie jak metamfetaminy. Dr Rais stwierdza również, że istnieją poważne czynniki ryzyka, które mogą skłonić kogoś do hazardu. Należą do nich mężczyźni, którzy mają historię hazardu, zaburzeń nastroju i osobowości oraz uzależnień.
Codzienna ucieczka i dawna trauma
Niektórzy uzależnieni od hazardu mogą po prostu grać jako ucieczka od świata zewnętrznego. Uzależnienie w ogóle jest patologicznym mechanizmem radzenia sobie z ucieczką od obecnych lub przeszłych problemów. W numerze "Psychologia i psychoterapia" z marca 2007 r. Dr Richard Wood i jego współpracownicy stwierdzili, że hazard, by uciec od problemów życiowych, był najsilniejszym predyktorem uzależnienia od hazardu i nawrotów. Oprócz ucieczki od codziennych problemów uzależnieni od hazardu mogą również grać jako mechanizm radzenia sobie z przeszłymi traumami. Hazard, podobnie jak inne nałogi, jest uważany za patologię po części z powodu potrzeby absolutnej kontroli. Doświadczanie traumy z dzieciństwa może spowodować poważne obrażenia psychiczne u danej osoby i prowadzić do zniekształceń poznawczych i innych patologii w późniejszym życiu. W styczniowym numerze "The Journal of Nerwic and Mental Disease" dr Jeffrey Scherrer i jego współpracownicy stwierdzili, że traumy z przeszłości były silnym predyktorem uzależnienia od hazardu u dorosłych. Te traumy z dzieciństwa obejmowały maltretowanie, zaniedbanie, obserwowanie kogoś, kto został poważnie ranny i osobiście zaatakowany.
