Glukoza i galaktoza to cukry wytworzone z pojedynczej jednostki cukrowej, określane również jako monosacharydy. Występują one naturalnie w pożywieniu, lub są wynikiem trawienia większych łańcuchów jednostek cukrowych w ludzkim przewodzie pokarmowym. Glukoza jest głównym cukrem w krwioobiegu, a także formą, którą nasz organizm przechowuje w łańcuchach zwanych glikogenem. Służy do napełniania codziennej aktywności i ćwiczeń.
Struktura i smak
Glukoza i galaktoza to proste struktury wykonane z sześciowęglowego pierścienia. Są prawie identyczne, ale galaktoza różni się nieco orientacją grup funkcyjnych wokół czwartego węgla. Galaktoza ma wyższą temperaturę topnienia niż glukoza w wyniku różnic strukturalnych. Główną różnicą między tymi dwoma cukrami z perspektywy sensorycznej jest to, że glukoza jest znacznie słodsza, chociaż żadna z nich nie jest tak słodka jak cukier stołowy.
Źródła jedzenia
Bardzo niewiele pokarmów w sposób naturalny zawiera glukozę i galaktozę, z wyjątkiem substancji słodzących, takich jak miód. Jednak dłuższe łańcuchy węglowodanów zawierające glukozę i galaktozę są bardzo powszechne w zaopatrzeniu w żywność. Głównymi źródłami glukozy są owoce i suszone owoce, takie jak rodzynki i morele; soki owocowe; i słodziki jak miód. Głównym źródłem galaktozy są pokarmy zawierające laktozę, takie jak produkty mleczne, choć występują naturalnie w miodach i burakach. Laktoza jest rozkładana w celu wytworzenia galaktozy i glukozy zanim zostanie wchłonięta w jelicie.
Trawienie, wchłanianie i metabolizm
Skrobie, które są długimi łańcuchami cukrów i duże cukry, takie jak laktoza, składają się z mniejszych cukrów budulcowych, takich jak glukoza i galaktoza. Podczas trawienia tych większych struktur cukrowych uwalniają się glukoza i galaktoza. Po uwolnieniu nie poddają się dalszemu trawieniu i są transportowane z jelita do krwioobiegu. Glukoza i galaktoza są transportowane do krwioobiegu przez ten sam transporter. Po wchłonięciu glukoza jest zużywana przez organizm na paliwo lub jest magazynowana w wątrobie i mięśniach dla przyszłych potrzeb energetycznych. Galaktoza ulega strukturalnemu przegrupowaniu, dzięki czemu może być wykorzystywana w szlaku glukozy do przechowywania paliwa lub magazynowania. Galaktoza jest również składnikiem kwasów tłuszczowych w układzie nerwowym.
Za dużo galaktozy
Chociaż nie są powszechne, wysoki poziom galaktozy we krwi może prowadzić do galaktozemii. Galaktozemia jest stanem, w którym galaktoza nie jest wystarczająco metabolizowana i jest usuwana z krwi i magazynowana w tkankach jako galaktitol. Może to prowadzić do zaćmy. Ciężka galaktozemia może wystąpić u niemowląt z chorobą genetyczną, która powoduje całkowity brak enzymów niezbędnych do metabolizmu galaktozy. U tych niemowląt mogą wystąpić bardziej poważne objawy, takie jak wymioty, brak rozwoju, zakażenie i żółtaczka. Noworodki są badane pod kątem tego stanu.
Za dużo glukozy
Wysokie poziomy glukozy we krwi mogą być również szkodliwe, co wykazano w cukrzycy typu 1 i 2. Osoby z cukrzycą nie są w stanie kontrolować poziomu cukru we krwi i muszą być bardzo świadome swojego spożycia węglowodanów. Powikłania cukrzycy obejmują chorobę sercowo-naczyniową, retinopatię, nefropatię, przewlekłą chorobę nerek, aw ostrych przypadkach hipoglikemię i hiperglikemię, kwasicę ketonową.
