Kiedy mówimy o cholesterolu, to zwykle w odniesieniu do cholesterolu we krwi. Jest woskowaty, tłusty i można go znaleźć we wszystkich komórkach ciała. Organizm wykorzystuje cholesterol do produkcji hormonów, witaminy D i kwasu żółciowego, który pomaga rozkładać tłuszcze. Cholesterol przemieszcza się we krwi w lipoproteinach o małej gęstości (LDL) i lipoproteinach o dużej gęstości (HDL). Za dużo LDL może powodować gromadzenie cholesterolu (aka tablica) w tętnicach, co sprawia, że twoje serce ciężko pracuje, aby krążyć krew. Płytki mogą pękać i powodować skrzepy krwi, które blokują krew w mózgu (udar) lub w serce (atak serca). Z tych powodów LDL jest nazywany "złym" cholesterolem. W przeciwieństwie do tego, HDL przenosi cholesterol z organizmu z powrotem do wątroby, który usuwa go z organizmu, uzyskując "dobry cholesterol" jako moniker.
Posiadanie wysokiego cholesterolu w dużej mierze odnosi się do zbyt dużej ilości LDL i zwiększa ryzyko chorób serca. Nie ma typowych objawów, które mogłyby świadczyć o wysokim poziomie cholesterolu, który jest jednym z powodów, dlaczego choroby serca - zabójca nr 1 wśród mężczyzn i kobiet - nazywany jest cichym zabójcą. Warto zauważyć, że organizm wytwarza cały potrzebny cholesterol, więc nie ma biologicznego zapotrzebowania na jedzenie z pokarmu, chociaż jest on obecny w pokarmach zwierzęcych i jest określany jako "cholesterol dietetyczny".
Mit 1: Jedzenie cholesterolu podnosi poziom cholesterolu
Wydaje się to rozsądnym założeniem, prawda? Dlatego przed 2015 r. Wytyczne dietetyczne dla Amerykanów (DGAC) zalecały dzienny limit 300 miligramów cholesterolu, z myślą, że spożywanie cholesterolu podnosi poziom cholesterolu we krwi, co jest czynnikiem ryzyka chorób serca.
Jednak najnowszy przegląd dowodów wykazał, że spożywanie cholesterolu nie podnosi poziomu cholesterolu we krwi do niepokojących poziomów i że nie jest już celem redukcji zdrowia publicznego (miłośnicy jaj, radujcie się). To powiedziawszy, wiele produktów zawierających cholesterol, takich jak czerwone mięso, zawiera również tłuszcze nasycone, które zwiększają cholesterol bardziej niż cholesterol. Ponadto diety o niskiej zawartości cholesterolu, takie jak diety roślinne, mogą być bardzo zdrowe.
Mit 2: Kawa podnosi poziom cholesterolu
Według DGAC z 2015 r. Niektóre badania krótkoterminowe wykazały, że niefiltrowana frakcja LDL podniesiona z kawy. Dobrą wiadomością jest to, że kawa filtrowana, która jest znacznie bardziej powszechna, nie wydaje się w ogóle wpływać na cholesterol. Zauważają, że istnieją silne dowody na to, że zdrowe osoby dorosłe mogą spożywać od trzech do pięciu filiżanek kawy dziennie (lub do 400 mg dziennie kofeiny), nie martwiąc się o zwiększenie ryzyka chorób serca, raka lub przedwczesnej śmierci. Istnieją nawet dowody na to, że umiarkowane spożycie kawy faktycznie zmniejsza ryzyko cukrzycy typu 2, chorób serca i wątroby oraz raka endometrium. To jest coś do picia (kawa) do.
Mit 3: Tłuste pokarmy są pełne cholesterolu
Nie wszystkie tłuszcze są bogate w cholesterol. W rzeczywistości cholesterol występuje tylko w pokarmach dla zwierząt. Oznacza to, że tłuste produkty roślinne, takie jak awokado, orzechy i oliwa z oliwek, są naturalnie wolne od cholesterolu. Te pokarmy występują w wielu najzdrowszych schematach żywieniowych. W szczególności orzechy i oliwa z oliwek są określane jako kluczowe składniki diety zdrowej w stylu śródziemnomorskim.
Mit 4: Zastąpienie tłuszczów nasyconych węglowodanami jest zdrowym sposobem obniżenia poziomu cholesterolu
Zgodnie z wytycznymi z 2015 r. Zastąpienie tłuszczów nasyconych węglowodanami obniża poziom cholesterolu całkowitego i LDL (to dobrze). Jednak zwiększa także trójglicerydy i obniża poziom HDL (nie jest to takie dobre). Zastępowanie tłuszczów nasyconych węglowodanami może być szczególnie szkodliwe, jeśli węglowodany te pochodzą z rafinowanych ziaren i dodanych cukrów (napoje gazowane, ciastka, krakersy i chipsy).
Aby uzyskać lepszą ofertę zdrowotną, obniżyć całkowity i cholesterol LDL poprzez spożywanie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA) zamiast tłuszczów nasyconych. Za każdy procent zamienionych kalorii (PUFA w, SFA na zewnątrz) ryzyko chorób serca spada o 2 do 3 procent. W przypadku diety o wadze 2000 kalorii to zaledwie 20 kalorii (około dwóch gramów), aby zastąpić tłuszcz nasycony i zacząć czerpać korzyści. Niektóre produkty bogate w PUFA to łosoś, pstrąg, olej słonecznikowy, orzechy włoskie, tofu i soja.
Mit 5: Zła dieta jest jedynym powodem, dla którego cholesterol jest zbyt wysoki
Większość osób z wysokim poziomem cholesterolu ma niezbilansowane diety, aby podziękować. Jednak u jednej na 500 osób brakuje genu, który pobiera LDL z krwioobiegu, pozostawiając go we krwi i powodując uszkodzenie, które może prowadzić do wczesnego zawału serca, udaru lub zatrzymania krążenia przed 65 rokiem życia.
Według Harvard Medical School, aż 90 procent ludzi z tą chorobą genetyczną nie wie, że ją mają. Chociaż jest to inna droga do wysokiego poziomu cholesterolu, leczenie nadal zaczyna się od lepszego jedzenia i poruszania się. W szczególności oznacza to regularne ćwiczenia, spożywanie mniejszej ilości czerwonego mięsa i pełnotłustych produktów mlecznych oraz jedzenie większej ilości ryb, pełnych ziaren, warzyw, orzechów i olejów. W zależności od sytuacji lekarz może dodawać do tego leku leki obniżające poziom cholesterolu, ale zdrowy styl życia jest ważną podstawą leczenia.
Mit 6: Tylko dorośli muszą mieć przetestowany cholesterol
Krajowe standardy badań przesiewowych zdrowia zalecają, aby nawet zdrowe dzieci były kontrolowane poziom cholesterolu raz, gdy mają 9 do 11 lat, i ponownie, gdy mają 17 do 21 lat. Dla porównania osoby dorosłe bez czynników ryzyka powinny kontrolować poziom cholesterolu raz na cztery do sześciu lat. Dobrze jest porozmawiać z lekarzem, jeśli istnieją czynniki ryzyka, które mogą wymagać bardziej regularnego monitorowania (np. Palenie tytoniu, cukrzyca, otyłość, wysokie ciśnienie krwi, wywiad rodzinny w kierunku przedwczesnej choroby serca).
Mit 7: Jedyny numer, który muszę znać, to mój całkowity cholesterol
Całkowity wynik cholesterolu jest punktem wyjścia, ale nie obraz całego cholesterolu. Ogólnie mówiąc, całkowite poziomy cholesterolu powyżej i powyżej 200 miligramów na decylitr krwi są czerwonymi flagami. W ramach całkowitego cholesterolu wyniki są dla LDL, HDL i lipoprotein o bardzo niskiej gęstości (VLDL).
Najniższe ryzyko chorób serca wiąże się z LDL poniżej 100 miligramów na decylitr, HDL powyżej 60 miligramów na decylitr i triglicerydy poniżej 150 miligramów na decylitr (tj. 30 miligramów na decylitr VLDL).
Wszelkie wyniki po niewłaściwej stronie tych poziomów oznaczają, że należy rozpocząć dyskusję z lekarzem.
