Problemy z nogami mogą nasilać - wydaje się, że jeśli stopy bolą, wszystko inne boli. Warunki na stopie mogą powodować problemy ze staniem, chodzeniem, bieganiem i mogą być źródłem trudności w codziennym życiu. Badanie przeprowadzone przez American Orthopedic Foot and Ankle Society wykazało, że 88 procent kobiet w USA nosi buty, które są zbyt małe, a 55 procent tych kobiet ma w rezultacie guzy. Istnieje kilka operacji, które mogą pomóc w leczeniu tych problemów.
Procedura Kellera
Bunionektomia Kellera zazwyczaj polega na chirurgicznym usunięciu powierzchni chrząstki i części podstawy kości w dużym palcu, zwanej bliższym falangi, która wchodzi w kontakt z pierwszą dużą kością w stopie, zwaną pierwszą śródstopie. Staw, który tworzą te dwa kości, nazywa się pierwszym stawem śródstopno-paliczkowym. Badanie przeprowadzone przez dr. Marc i Edward Rankin z Waszyngtonu, D.C., stwierdzili, że procedura ta jest skuteczną opcją leczenia przewlekłego bólu stawów w stawie wieloguzkowym, jeśli została wykonana u właściwego pacjenta z właściwych powodów. W przypadkach ciężkiego zapalenia stawów lub u pacjentów, u których stan lub inne czynniki, takie jak wiek lub stan mobilności, uniemożliwiają bardziej złożoną operację stopy, procedura Kellera jest prostym sposobem na złagodzenie ciężkiego bólu stawów.
Srebrna procedura
Srebrna bunionektomia typowo obejmuje usuwanie wyrostka kostnego lub bodziec, który występuje wzdłuż części środkowej lub wewnętrznej stawu dużego palca. Ta ostroga powstaje w wyniku przewlekłej presji czynników, w tym nieodpowiednich butów. Ciągłe pocieranie i nacisk powodują, że stopa wytwarza nadmiar kości, zwany egzostozą, w miejscu nacisku. Procedura Srebrna jest prostym, skutecznym sposobem leczenia powstawania zrębów u pacjentów, którzy nie wykazują żadnych zniekształceń kątowych stopy.
Procedura McBride
Bunionektomia McBride jest rozszerzeniem prostszej procedury Silver. Podczas gdy technika McBride obejmuje i duplikuje srebrną bunionektomię, ma dodatkowe kroki. Te dodatkowe etapy obejmują przeniesienie małego ścięgna od podstawy dużego palca do pierwszej kości śródstopia w stopie. Ten transfer ma na celu rozwiązanie kątowej deformacji stopy, która powoduje poszerzenie i przyczynia się do kątowania dużego palca. Zabieg poprawia ogólne dopasowanie stopy i dużego palca. W 1991 roku naukowcy Mann i Pfeffinger dokonali przeglądu dużej populacji, którzy przeszli zabiegi McBride'a. W badaniu wykazali 92-procentowy wskaźnik zadowolenia pacjentów po zabiegu, a 10% było w stanie nosić dowolny rodzaj obuwia po operacji. Naukowcy doszli do wniosku, że procedura McBride jest akceptowalną procedurą, ale należy ją rozważyć w ograniczonej populacji wykazującej łagodne lub umiarkowane deformacje stóp; z powodu tych ograniczeń popularność i częstotliwość używania padła ofiarą, z biegiem lat, bardziej popularnej procedury Austin.
Procedura Austin
Wycięcie guza metodą Austin polega na usunięciu wyrostka zębodołowego lub wyrostka kostnego wzdłuż wewnętrznej krawędzi dużego stawu palcowego. Tworzy również nacięcie w kości, zwane osteotomią, tuż pod kością śródstopia lub okrągłą główką kości. Cięcie ma kształt litery V zwany "chevron". Osteotomia umożliwia przesuwanie głowy kości śródstopia w bok lub w kierunku małego palca. Kombinacja usuwania ostrogi kostnej oraz cięcia i przesuwania głowy pierwszej kości śródstopia eliminuje ostroga i zmniejsza kątowe zniekształcenie tej kości i dużego palca, skutecznie zwężając stopę. Zmniejszenie kąta i zwężenie stopy poprawia wyrównanie i eliminuje punkt nacisku w obszarze, w którym w pierwszej kolejności powstał guzek.
