Podobnie jak inne ryby, tilapia jest wysokobiałkowym, niskokalorycznym pokarmem. Konsumenci lubią go za rozsądną cenę i brak "podejrzanego" smaku. Ale ci sami konsumenci mogą błędnie przypuszczać, że wszystkie ryby są bogate w zdrowe kwasy tłuszczowe omega-3, lub że gatunki hodowlane, takie jak tilapia, stanowią sposób na uniknięcie zagrożenia gatunkami oceanicznymi. Rzeczywistość nie jest jednak tak jednoznaczna.
Problem Omegi
Lekarze zalecają spożywanie od jednej do dwóch porcji tygodniowo ryb o wysokiej zawartości kwasów tłuszczowych omega-3, takich jak łosoś, śledź i tuńczyk. Kwasy tłuszczowe omega-3 mają działanie przeciwzapalne na organizm i są przypisywane obniżaniu poziomu cholesterolu, obniżaniu ciśnienia krwi, łagodzeniu bólu stawów i zwiększaniu odporności. Z drugiej strony, kwasy tłuszczowe omega-6 pomagają kontrolować poziomy cholesterolu we krwi podczas spożywania w niewielkich ilościach, ale regularne spożywanie dużych ilości może powodować wewnętrzne zapalenie, które może prowadzić do zapalenia stawów, zakrzepów krwi i raka.
W 2008 r. Raport opublikowany w "Journal of American Dietetic Association" zakwestionował korzyści zdrowotne wynikające z tilapii i sumów, w szczególności odmiany hodowlane. Naukowcy odkryli, że tilapia i sum zawierały zbyt mało kwasów tłuszczowych omega-3 i zbyt dużo kwasów tłuszczowych omega-6, aby można je było uznać za zdrowe. Ogólnie rzecz biorąc, stosunek kwasów tłuszczowych omega-6 do kwasów omega-3 między 2 a 4 do 1 uważany jest za zdrowy. Tilapia ma stosunek 11 do 1. Ma dwa razy więcej kwasów tłuszczowych omega-6 niż haman chudy i dostarcza tylko około 6 procent kwasów tłuszczowych omega-3 zawartych w łososiu.
Wpływ środowiska
W 2011 r. Rybołówstwo tilapii w USA nie mogło zaspokoić popytu krajowego. Zgodnie z raportem z maja 2011 r. W "The New York Times" tylko około 5 procent tilapii spożywanych przez amerykańskich konsumentów pochodzi z rybołówstwa amerykańskiego. Zakup tilapii z połowów poza Stanami Zjednoczonymi może zachęcić do kontynuowania praktyk szkodliwych dla środowiska. Na przykład niektóre kraje, takie jak Nikaragua, pozwalają na hodowlę tilapii w klatkach umieszczonych w naturalnych jeziorach, co prowadzi do zanieczyszczenia z odpadów rybnych. Ponadto, tilapia jest pokarmem dla innych ryb i roślin wodnych, więc przypadki ucieczki tilapii z klatek na jezioro zagrażają wszechstronności populacji rodzimych ryb i populacji jezior, zgodnie z raportem.
Witaminy i minerały
Tilapia jest mniejsza w kilku witaminach niż w niektórych innych rybach. Nie zawiera witaminy C, w przeciwieństwie do przeciętnej 4 procent dziennej wartości witaminy C, jaką zapewnia porcja łososia i pstrąga. Tilapia jest również niższa w witaminach B, w tym kwas foliowy, tiamina, ryboflawina, niacyna, B-5, B-6 i B-12. W przeciwieństwie do konserw z łososia, sardynek i ostryg, tilapia nie zawiera wapnia. Tilapia zawiera znaczną ilość potasu w 331 miligramach na gotowany filet.
Perspektywiczny
Tilapia ma mniej korzystny stosunek kwasów tłuszczowych omega-3 do omega-6 niż niektóre inne gatunki - takie jak łosoś, według SkipThePie.org - ale ryba nie jest z natury niezdrowa. Sporadycznie spożywanie tilapii prawdopodobnie nie będzie miało negatywnego wpływu na twoje zdrowie, chyba że zastąpisz je dla bogatych w kwasy omega-3 gatunków, sugerujących, że jesz dwa razy w tygodniu. Z drugiej strony, tilapia jest jednym z najtańszych gatunków rtęci. Spożywanie zbyt dużej ilości rtęci może prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego i negatywnie wpływać na rozwój mózgu. Według American Pregnancy Association dzieci, kobiety w ciąży i kobiety, które próbują począć, mogą bezpiecznie jeść tilapię. Jeśli spożywasz ryby o wysokiej zawartości rtęci, zapytaj swojego lekarza, czy musisz uwzględniać ryby o niskiej zawartości rtęci w swoim tygodniowym budżecie rtęci. Tilapia ma więcej białka niż łosoś lub pstrąg i jest niższa w tłuszczach nasyconych. Zawiera tylko 128 kalorii na porcję. Tilapia nawet bije inne ryby w selen mineralny, co stanowi 78 procent DV.
