Dwuwęglan sodowy i wodorowęglan sodu to jedne w tym samym - możesz go lepiej poznać jako sodę oczyszczoną. Ten związek chemiczny ma zastosowania, które wykraczają poza działanie jako środek spulchniający w twoich wypiekach. Jest to bezpieczny składnik żywności, ale jeśli używasz go jako leku, porozmawiaj ze swoim lekarzem.
O wodorowęglanie sodu
Wodorowęglan sodu jest bezwonną, białą, sproszkowaną substancją, która jest mieszaniną sodu i wodorowęglanu. Ma gorzki smak i jest uważany za alkaliczny, co oznacza, że ma wysokie pH. Wodorowęglan sodu jest stosowany jako środek buforujący i jako źródło elektrolitów. Jest uważany za nietoksyczny.
W wypiekach
Aby być skutecznym jako środek spulchniający, wodorowęglan sodu musi być połączony z kwasem, takim jak krem z kamienia nazębnego lub mleka. Działa poprzez wytwarzanie dwutlenku węgla, który tworzy pęcherzyki powietrza i powoduje rozszerzanie się mieszaniny.
Jeśli chodzi o wodorowęglan sodu w wypiekach, to według BBC Good Food nie jest lepiej. Dodanie większej ilości sody oczyszczonej niż wymaga tego przepis może powodować nieprzyjemny smak i kolor, a także doprowadzić do zawalenia produktu.
Lecznicze zastosowania
Oprócz poprawy tekstury i lekkości pieczywa, wodorowęglan sodu jest również stosowany w medycynie. Ze względu na swoje właściwości alkalizujące, wodorowęglan sodu jest stosowany jako środek zobojętniający kwas w leczeniu zgagi i niestrawności. Jest to zazwyczaj przepisany lek, chociaż można go również otrzymać bez recepty. Należy przyjmować wodorowęglan sodu tylko zgodnie z zaleceniami lekarza.
Źródło sodu
Niezależnie od tego, czy podajesz kwaśny węglan sodu w swoich wypiekach, czy też używasz go w medycynie, dodajesz sód do swojej diety. Jedna łyżeczka wodorowęglanu sodu ma 1259 miligramów sodu. Chociaż ilość użyta w wypiekach jest niewielka i podzielona między każdą porcję, ważne jest, aby wiedzieć, że dodajesz więcej sodu do swojej diety.
Wysokie spożycie sodu ze wszystkich źródeł wiąże się z wysokim ciśnieniem krwi, zgodnie z wytycznymi dietetycznymi dla Amerykanów 2010. Utrzymuj spożycie mniej niż 2300 miligramów dziennie lub mniej niż 1500 miligramów, jeśli masz już wysokie ciśnienie krwi.
