Leczenie sezonowych alergii polega na blokowaniu mechanizmów wywołujących objawy. Wytwarzanie objawów nadwrażliwości typu 1 zależy od kaskady zdarzeń biochemicznych w organizmie.
Po pierwsze, przeciwciała IgE przyczepiają się do powierzchni komórek, które później wytworzą odpowiedź alergiczną. Są to nazywane "entalergiczne komórki efektorowe". Najważniejszymi komórkami efektorowymi są komórki tuczne i eozynofile. Kiedy komórki tuczne napotykają alergen o specyficznym powinowactwie do IgE na swojej powierzchni, uwalniają szereg chemikaliów zwanych "pośrednikami", które powodują zapalenie. Większość objawów sezonowej alergii wynika z uwalniania mediatorów komórek tucznych. Kromoglikan sodu wdychany do nosa lub płuc może zapobiegać uwalnianiu mediatorów komórek tucznych. Większość leków stosowanych w sezonowej alergii blokuje działanie mediatorów.
Leki, które blokują mediatory komórek tucznych
Istnieje ponad 200 mediatorów komórek tucznych. Najbardziej znane i leki, które je blokują to:
Histamina powoduje typowe objawy ostrej alergii poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych w celu wytworzenia zaczerwienienia i ciepła. Histamina powoduje, że naczynia krwionośne są nieszczelne, więc osocze przedostaje się do otaczających tkanek, powodując obrzęk.
Leki przeciwhistaminowe są standardową terapią pierwszego rzutu w przypadku objawów sezonowej alergii. Są one przyjmowane jako pigułki lub jako spraye do nosa. Efekty uboczne leków przeciwhistaminowych obejmują senność i suchość w jamie ustnej.
Serotonina powoduje swędzenie, a także może powodować skurcze brzucha i biegunkę. Gdy same leki antyhistaminowe nie łagodzą uczuleniowego świądu, można dodać lek, taki jak cyproheptadyna, który blokuje serotoninę. Senność jest jego głównym efektem ubocznym.
Prostaglandin D2 (PGD2) powoduje zwężenie oskrzeli i odgrywa kluczową rolę w świszczącym oddechu związanym z astmą. Rozszerza naczynia krwionośne, powodując zaczerwienienie skóry lub zaczerwienienie oczu. Niektóre krople do oczu stosowane w alergii ocznej blokują syntezę PGD2.
Leukotrieny (LT) zwiększyć wydzielanie śluzu i zwężać oskrzela. Przyczyniają się do nędzy astmy i kataru siennego. Antagoniści LT, tacy jak montelukast, są lekami na receptę, które mogą łagodzić objawy sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i astmy. Depresja jest nieoczekiwanym efektem ubocznym, szczególnie zgłaszanym wśród nastolatków.
Inni mediatorzy komórek tucznych rekrutują eozynofile do zapalnych tkanek. Eozynofile wydzielają enzymy, które mogą uszkadzać tkanki. Lekami, które najbardziej skutecznie blokują eozynofile są sterydy.
Steroidy
Steroidy są lekami związanymi z hormonem przeciwzapalnym hydrokortyzonem, który jest wytwarzany przez nadnercza. Mają bardzo silne działanie antyalergiczne i wiele poważnych skutków ubocznych, które ograniczają ich stosowanie. Pigułki lub zastrzyki steroidów są stosowane tylko w nagłych wypadkach. Nawet przy krótkotrwałym stosowaniu mogą powodować zmiany nastroju, zatrzymanie płynów, przyrost masy ciała, wrzody żołądka, wzrost ciśnienia krwi i cukru we krwi oraz zwiększoną podatność na infekcje.
Spraye do nosa, inhalatory i kremy zawierające syntetyczne steroidy są powszechnie stosowane w celu złagodzenia objawów i często są używane przez dłuższy czas. Skutki uboczne występują w wyniku ogólnoustrojowego wchłaniania z tkanek objętych stanem zapalnym lub z miejscowej toksyczności. Sterydy zakłócają gojenie się ran i mogą powodować zaniki tkanek, dzięki czemu sterydy w nosie mogą powodować krwawienia z nosa, a kremy steroidowe mogą powodować ścieńczenie skóry. Wchłanianie ogólnoustrojowe steroidów nosa wiąże się z opóźnieniem wzrostu u dzieci oraz z powstawaniem zaćmy po długotrwałym stosowaniu.
Zdjęcia alergiczne (immunoterapia)
Zastrzyki na sezonowe alergie mają na celu stymulowanie wytwarzania "przeciwciał blokujących". Wiążą się one ze specyficznym alergenem i zapobiegają jego wiązaniu z IgE związanym z komórkami tucznymi. Klasyczna technika polega na wstrzykiwaniu zwiększających się dawek alergenu pod skórę tygodniowo przez miesiące lub lata. Ze względu na ryzyko związane z tą techniką, która obejmuje miejscowe i ogólnoustrojowe reakcje alergiczne, opracowano nowe formy immunoterapii.
Immunoterapia podjęzykowa (SLIT) została niedawno zatwierdzona w USA jako alternatywny sposób leczenia alergii bez zastrzyków. Alergolog podaje pacjentowi małe dawki alergenu pod językiem. SLIT jest od wielu lat szeroko akceptowany w Europie, Ameryce Południowej, Azji i Australii. Badania wskazują, że SLIT działa poprzez wiele mechanizmów, w tym indukcję komórek immunologicznych zwanych regulatorowymi limfocytami T, które osłabiają reakcję alergiczną, a nie tylko blokują jej działanie.
