Choroba Leśniowskiego-Crohna jest stanem autoimmunologicznym. Oznacza to, że jest on spowodowany przez nieumyślne zaatakowanie komórek układu pokarmowego przez układ odpornościowy, prowadząc do przewlekłego stanu zapalnego, który powoduje uszkodzenie tkanki w układzie pokarmowym. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na dowolną część przewodu pokarmowego.
Identyfikacja
Choroba Leśniowskiego-Crohna opisana jest jako choroba Crohna, w której występuje żołądek i górna część jelita cienkiego (znana również jako dwunastnica). W artykule z 2003 r. Opublikowanym w Baylor University Medical Center Proceedings ("Gastroduodenal Crohn's Disease") stwierdza się, że ta postać Crohna dotyka tylko 0,5 do 4 procent wszystkich pacjentów Crohna, którzy mają zajęcie żołądka i dwunastnicy.
Objawy
Pacjenci z gastroduodenalną chorobą Crohna często nie mają żadnych objawów przez długi czas. Po odnotowaniu objawów, zgodnie z Fundacją Crohna i zapalenia jelita grubego w Ameryce, pacjenci mogą odczuwać utratę wagi, nudności i utratę apetytu. Czasami pacjenci doświadczają wymiotów, co jest oznaką zablokowania części układu trawiennego.
Komplikacje
Pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna, która wpływa na żołądek i jelito cienkie mogą rozwinąć krwawienie, które może prowadzić do anemii. Crohna może również powodować powstawanie wrzodów w żołądku lub jelicie cienkim, co może prowadzić do błędnej diagnozy choroby wrzodowej. Jak wyjaśnia Fundacja Amerykanów Crohna i Colitis, czasami owrzodzenia te mogą powodować powstawanie tuneli między różnymi częściami jelit (zwanych przetokami). Te przetoki mogą zostać zainfekowane. Wreszcie, wielu pacjentów cierpi z powodu niedożywienia z powodu braku apetytu.
Diagnoza
Rozpoznanie gastroduodalnej choroby Leśniowskiego-Crohna zwykle wymaga endoskopii. Endoskopia wykorzystuje małą elastyczną kamerę, która przechodzi przez jamę ustną, w dół przełyku, do żołądka i jelita cienkiego. To pozwala lekarzom zobaczyć wnętrze przewodu pokarmowego. W artykule z Baylor University zauważono, że pacjenci z gastroduodenalną chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą mieć małe guzki i małe rany w dolnej części żołądka i dwunastnicy.
Leczenie
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest problemem związanym z układem odpornościowym, co oznacza, że niektóre z głównych terapii to leki immunosupresyjne. Zgodnie z artykułem z 2005 r. W czasopiśmie "Trawienie", zatytułowanym "Leczenie gastroduodalnej choroby Leśniowskiego-Crohna", kortykosteroidy, azatioprynę i infliksymab mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów choroby. Pacjenci z niedrożnością jelitową mogą potrzebować leczenia chirurgicznego, aby pomóc wyeliminować spuchniętą tkankę, która powoduje niedrożność.
