Kwas L-asparaginowy, często nazywany tak zwanym kwasem asparaginowym, jest aminokwasem - budulcem białek i niezbędnym dla kilku innych procesów w ciele. Na przykład, możesz spalać aminokwasy dla energii, zamieniać je w tłuszcz i inne cząsteczki lub używać ich do tworzenia własnych białek komórkowych.
Aminokwasy
Aminokwasy to małe cząsteczki oparte na węglu, których komórki potrzebują do wielu celów. Otrzymujesz je, gdy jesz białko; enzymy w żołądku i jelicie cienkim rozkładają białka pokarmowe na aminokwasy i wchłaniają je do krwioobiegu, a ostatecznie do komórek. Jest 20 "normalnych" aminokwasów plus kilka zmodyfikowanych aminokwasów - z których jeden jest kwasem L-asparaginowym.
Kwas L-asparaginowy
Wszystkie aminokwasy mają trzy takie same grupy związane z centralnym atomem węgla: grupa "COOH", grupa "NH3" i wodór. Każda z nich ma również wyraźny łańcuch boczny; kwas asparaginowy to "CH2COOH". Powodem "L" przed nazwą kwasu asparaginowego jest to, że technicznie kwas asparaginowy - podobnie jak większość innych aminokwasów - jest asymetryczny i występuje w dwóch postaciach lustrzanego odbicia. Jednak tylko jedna forma, oznaczona przez L, występuje naturalnie w białkach.
Używa
Podobnie jak wszystkie aminokwasy, twoje ciało może używać kwasu asparaginowego, aby dostarczyć komórkom energii; komórki spalają ją w celu wytworzenia ATP lub trójfosforanu adenozyny, który jest komórkową walutą energetyczną. Podczas gdy kwas asparaginowy jest użyteczny, nie jest niezbędny w diecie człowieka - twoje ciało wytwarza z cząsteczki zwanej szczawiooctanem, którą produkujesz za każdym razem, gdy metabolizujesz paliwo, niezależnie od tego, czy paliwem jest węglowodan, białko czy tłuszcz.
Specjalistyczne zastosowania
Jest kilka rzeczy, które twoje ciało może zrobić z kwasem asparaginowym, którego nie może wykonać żadna inna amina. Stymuluje receptor nerwowy zwany receptorem NMDA, który odgrywa rolę w pamięci i poznaniu. Można go również użyć do wytworzenia kilku innych aminokwasów, dzięki czemu jest przydatny w zapobieganiu niedoborom aminokwasów. Wreszcie, odgrywa ważną rolę w glukoneogenezie, czyli procesie wytwarzania glukozy lub cukru, gdy twoje zapasy są niskie.
