Bertolt Brecht był jednym z gigantów teatru w XX wieku. Poeta i dramaturg Brecht urodził się w 1898 r. W Niemczech. Odrzucając standardowy teatralny dramat, który skupiał się na emocjonalnej identyfikacji widowni z bohaterem, Brecht chciał, aby jego publiczność zaczęła myśleć o zachowaniach moralnych i społecznych. Odniósł się do tego jako epickiego teatru, podniesienia moralnego, społecznego lub politycznego przesłania ponad eksplorację charakteru. Kolejna z głównych teorii Brechta znana jest jako alienacja, sprawiająca, że znajomy wydaje się obcy, a zatem zmuszający publiczność do obejrzenia go w nowym świetle. Z sytuacją, zamiast charakteru, jako głównego przedmiotu jego sztuk, twórczość Brechta miała "postawę", co było szczególnym punktem widzenia, który aktorzy konsekwentnie pokazywali publiczności. Ćwiczenia brechtowskie dla aktorów mają na celu wyszkolenie ich do wyrażania postawy w sposób jasny i przekonujący za pomocą gestu, gestu i wyrazu twarzy.
Ćwiczenia rymowanek
Jedno ćwiczenie brechtowskie, prowadzone przez Drama Works w Anglii, łączy klasy w partnerów, którzy stoją na przeciwległych końcach pokoju naprzeciwko siebie. Każda osoba myśli o znanej rymowance dziecięcej i, na sygnał od nauczyciela, próbuje przekazać swoją rymowankę swojemu partnerowi, wymagając od każdego z nich jednoczesnego mówienia i słuchania. Rezultatem jest chaos. Następnie uczniowie powiedzą, że to sprawa życia lub śmierci, że przekazują swoje przesłanie. Zazwyczaj uczniowie coraz częściej włączają gest i pantomimę do prób zrozumienia.
Posąg Ćwiczenia
Uczniowie łączą się w pary i poruszają się po siatce w szybkim tempie. Kiedy instruktor klaszcze w dłonie, każda para próbuje stworzyć natychmiastowe posągi: Romea i Julii; lato i zima; Kot i mysz; bohater i tchórz; piosenka i taniec; bogaty i biedny; wojna i pokój. Nieświadomie uczeń może wykazywać postawę, na przykład bogaci będący bezstronni, a biedni - współczującymi. Takie pozy reprezentują "gest", przenoszenie postawy lub punktu widzenia poprzez gest.
Ćwiczenie klarowności
Ćwiczenie to ma na celu przekazanie uczniom, że czynność Brechtiana dotyczy zarówno klarowności, jak i postawy. Postawa sztuki jest najważniejsza, a aktorzy muszą ją przekazać, aby widzowie zrozumieli ją natychmiast i wyraźnie. Student wykonuje kontrastujące tabele sytuacji za pomocą gestów i mimiki twarzy. Jeden obraz przedstawia wojnę jako twórcę bohaterów, a kontrastujący obraz to strata czasu wojny. Innym przykładem jest portret grupowy, ilustrujący jednego członka jako najpopularniejszą osobę w grupie, a drugą jako najmniej popularną. Klasa powinna omówić inne elementy, które można dodać w celu przekazania gestu sceny. Prawidłowa odpowiedź dotyczy kostiumów i rekwizytów. Na przykład błyszczące mundury i medale mogą ozdabiać bohaterów wojny, a szmaty i krwawe bandaże ilustrują stratę wojny.
Komunikowanie emocji
Uczniowie dobierają się do pozycji ciała i wyrazu twarzy, które komunikują miłość, szacunek, niewiarę, żal, podziw i zastraszanie. Jedna osoba w parze przejawia emocje, a druga - jej otrzymanie. Reszta klasy działa jako publiczność, aby ustalić, czy emocje są wyraźnie podane i otrzymane.
