Wiele korzyści płynących z chodzenia to poprawa funkcji serca i płuc, a także zwiększona zdolność spalania nadwagi i tkanki tłuszczowej. W porównaniu do biegu, chodzenie po płaskim terenie to aktywność o mniejszej intensywności. W przeciwieństwie do biegania, spacery stawiają niższy poziom napięcia na stawach dolnej części ciała.
Mięśnie w ruchu
Ruch pieszy wykorzystuje wiele grup mięśniowych. Gdy twoja noga rozciąga się do przodu, twoje mięśnie czworogłowe, które są z przodu twoich ud, zwężają się, lub prostują twoją nogę w stawie kolanowym. Po wylądowaniu przedniej nogi twoje pośladki kurczą się w przedniej nodze, podczas gdy tylna noga jest wysunięta do przodu. Twoje łydki kurczy się za każdym razem, gdy podnosisz piętę z ziemi lub powierzchni.
Podczas chodzenia pod górę twoje zginacze biodrowe pracują ciężej, aby podnieść kolana wyżej, aby chodzić po pochyłości. Na pośladkach występuje zwiększona odporność na zginanie i przedłużanie nóg, aby podnieść ciało. Podczas chodzenia po płaskim terenie twoje ciało jest prostopadłe do powierzchni. Podczas chodzenia po pochyłości, brzuch musi się skurczyć, aby utrzymać ciało w pozycji pionowej, aby uniknąć wygięcia pleców, tak aby twoje ciało nie było prostopadłe do nachylonej powierzchni.
Wspólny wpływ
Chodzenie jest mało aktywne, ponieważ twoje ciało nigdy nie jest w powietrzu. Źródło zdjęcia: Jupiterimages / Goodshoot / Getty Images Chodzenie jest mało aktywne, ponieważ twoje ciało nigdy nie jest w powietrzu. Niższe stawy, w tym biodra, kolana i kostki, nie muszą wchłaniać zwiększonej siły, gdy stopa ląduje. Stwarza to mniejsze ryzyko urazów dolnej części ciała, które powstają w wyniku naprężeń podczas biegania. Powinieneś jednak stopniowo zwiększać nachylenie i długość chodzenia, ponieważ dodatkowy nacisk kładzie się na łydki, ścięgno Achillesa i łydki.
Pomagaj swojemu sercu
Chodzenie w podeszłym wieku wykorzystuje te same wzorce ruchów, co bieg. Źródło zdjęcia: Pixland / Pixland / Getty Images Według sieci Running Competitor Network, chodzenie pod górę wykorzystuje te same wzorce ruchów, co bieg. To kładzie nacisk na układ sercowo-naczyniowy, który jest prawie równy biegowi i wyższy niż chodzenie po płaskim terenie. Zwiększona intensywność doprowadzi do poprawy funkcjonowania serca i płuc przy zmniejszonym ryzyku rozwoju chorób serca. Korzyści wynikające z chodzenia na świeżym powietrzu mogą różnić się od bieżni ze względu na zróżnicowany teren.
Lepsze palenie
Chodząc pod górę na bieżni, unikaj podtrzymywania ciężaru ciała ramionami. Photo Credit: kzenon / iStock / Getty Images Jako aktywność obciążająca twoje ciało spala kalorie proporcjonalnie do twojej masy ciała. A 130 funtów. Indywidualne wypalenie 224 kalorii na godzinę idąc żwawo po płaskiej powierzchni z prędkością 3,5 mil na godzinę. A 205-funt. osoba spala 354 kalorii na godzinę. To samo 130 funtów. indywidualne poparzenia 354 kalorii na godzinę pokonują 15 stopni pod górę z tą samą prędkością, ze względu na zwiększoną intensywność. A 205-funt. osoba pali 558 kalorii na godzinę idąc pod górę pod kątem 15 stopni. Chodząc pod górę na bieżni, unikaj podtrzymywania ciężaru ciała ramionami, ponieważ może to przeciwdziałać przewadze pochyłości. Amerykańska Rada ds. Ćwiczeń stwierdza, że chodzenie pod górę jest jedną z najlepszych czynności do spalania tłuszczu i kształtowania mięśni.
