Remicade (infliksymab) jest wstrzykiwalnym inhibitorem TNF-alfa, stosowanym w celu łagodzenia objawów pewnych zaburzeń autoimmunologicznych, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby Crohna, wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów. Inhibitory TNF-alfa działają poprzez zmniejszenie kaskady sygnałowej pro-zapalnej, która powoduje wiele objawów chorób autoimmunologicznych; chociaż nie mają wpływu na samą chorobę. Ostatnio zidentyfikowano znaczące długotrwałe skutki uboczne Remicade; dobrze jest mieć świadomość tego ryzyka przed przyjęciem tego leku.
Nowotwór
Remicade od dawna wiązało się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka u dorosłych pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub łuszczycą. W sierpniu 2009 r. FDA wydała nowe wymagania dotyczące etykietowania dla firm farmaceutycznych, aby ostrzec pacjentów o zwiększonej częstości występowania białaczki i chłoniaka u dzieci i młodych dorosłych leczonych preparatem Remicade. W okresie od 1998 r. Do kwietnia 2008 r. Około 30 przypadków opisujących rozwój raka u pacjentów poniżej 18 roku życia leczonych preparatem Remicade zostało przesłanych do systemu zgłaszania zdarzeń niepożądanych FDA. Pięćdziesiąt procent było chłoniakami, w tym rzadkim, agresywnym chłoniakiem T-komórkowym wątroby i śledziony obserwowanym u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy byli również leczeni Imuranem (azatiopryną) lub Purinetolem (6-merkaptopuryną).
Toczeń wywołany lekami
U niektórych osób długotrwałe stosowanie preparatu Remicade było związane z toczniem wywołanym lekami. W raporcie z listopada 2009 r. Opublikowanym w Mayo Clinic Proceedings naukowcy opisali swoje doświadczenie kliniczne u 14 pacjentów, u których wystąpiło to powikłanie po średnim czasie trwania leczenia wynoszącym 16,2 miesiąca. Najczęstszymi objawami były bóle stawów, wysypka w kształcie motyla na policzkach i twarzy, wysypka w kształcie dysku w innym miejscu na ciele, ekstremalna wrażliwość na słońce i owrzodzenie jamy ustnej. U wszystkich pacjentów objawy ustąpiły w ciągu trzech miesięcy po odstawieniu leku. Około 80 procent pacjentów zostało następnie przełączonych na inny inhibitor TNF-alfa bez nawrotu objawów.
Uraz wątroby
U niektórych pacjentów przyjmujących Remicade dochodzi do uszkodzenia wątroby. Ryzyko wystąpienia hepatotoksyczności zwiększa się w przypadku długotrwałego stosowania, u pacjentów przyjmujących również inne leki oraz u pacjentów z innymi czynnikami ryzyka chorób wątroby, takimi jak nadużywanie alkoholu w przeszłości. Objawy uszkodzenia wątroby obejmują żółtaczkę (zażółcenie oczu i skóry), ciemnobrązowy mocz, prawostronny ból brzucha, skrajne zmęczenie i gorączkę. W większości przypadków uszkodzenie wątroby zostanie wykryte podczas rutynowych badań krwi przed wystąpieniem objawów. Badanie z 2008 roku w czasopiśmie Journal of Clinical Gastroenterology wykazało, że u prawie 80 procent pacjentów z objawami uszkodzenia wątroby w testach laboratoryjnych, uszkodzenie ustąpiło po zmniejszeniu dawki preparatu Remicade.
Nieprawidłowości krwi
W bardzo rzadkich przypadkach Remicade może spowodować, że szpik kostny przestanie produkować czerwone krwinki, białe krwinki lub płytki krwi. Objawy nieprawidłowości we krwi i płytkach obejmują zmęczenie, bladość, wydłużony czas krwawienia i nieprawidłowe siniaczenie. Neutopenię lub brak pewnego rodzaju białych krwinek dowodzi niewytłumaczalnej gorączki i innych objawów infekcji. W większości przypadków tego rodzaju reakcja zachodzi w ciągu kilku miesięcy od rozpoczęcia podawania leku; jednakże opisano również reakcje o opóźnionym początku. Jeśli wystąpią takie objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
