Jeśli lubisz kawę, doceniasz jej kwaśny smak. Kwasy chlorogenowe są najliczniejszym z wielu naturalnie występujących kwasów w zielonych i palonych ziarnach kawy; inne obejmują kwas chinowy, mlekowy, jabłkowy, cytrynowy, mlekowy i octowy. Chociaż inne rośliny zawierają również kwasy chlorogenowe, ziarna kawy zawierają wyższe stężenie niż większość źródeł żywności. Oprócz dodawania aromatu do kawy, kwasy chlorogenowe mogą wpływać na niektóre tkanki ciała.
Rodzaje
Kwasy chlorogenowe, lub CGA, obejmują grupę blisko spokrewnionych substancji chemicznych, które mają podobną strukturę cząsteczkową. Najobficiej występującym kwasem chlorogenowym w kawie jest kwas 5-kawoilochinowy. Twój organizm metabolizuje kwas chlorogenowy w swoich składnikach chemicznych, kwasie chinowym i kwasie kawowym. Inne CGA w kawie obejmują dikawoilochinowy, feruloilochinowy i kumaroiloinowy. Względne stężenia różnych CGA w ziarnach kawy mają wpływ na smak i zapach kawy.
Ilość
Stężenie różnych kwasów chlorogenowych w kawie zmienia się w zależności od rodzaju ziaren kawy, prażenia, mielenia i przygotowania. Ziarna kawy Robusta zazwyczaj zawierają wyższe poziomy CGA niż ziarna Arabiki, co częściowo odpowiada za różnicę w smaku między tymi dwoma odmianami ziaren kawy. Poziomy CGA w ziarnach kawy spadają podczas pieczenia. Dlatego ciemno palona kawa zawiera niższe stężenie CGA niż lekkie pieczenie. Drobno mielone ziarna kawy dają wyższe stężenia CGA niż gruboziarniste ziarna. Poziom CGA w kawie również ma tendencję do wzrostu wraz z jego temperaturą parzenia. 7 oz. filiżanka kawy zawiera około 70 mg do 350 mg kwasów chlorogenowych, donosi dietetyczka Jane Higdon, Ph.D., w tekście "Podejście oparte na dowodach na dietetyczne związki fitochemiczne".
Potencjalne efekty antyoksydacyjne
W doświadczeniach laboratoryjnych kwasy chlorogenowe wykazują silne działanie antyoksydacyjne, co oznacza, że neutralizują substancje chemiczne, które mogą potencjalnie uszkadzać tkanki ciała. Ponieważ CGA ulegają szybkiemu rozpadowi w organizmie, naukowcy zajmujący się biomedycyną nie mają pewności, w jakim stopniu efekty antyoksydacyjne zaobserwowane w laboratorium mogą wpłynąć na ludzkie zdrowie. Pomimo ogromnej ilości uwagi mediów, dowody potwierdzające rolę antyoksydantów w profilaktyce chorób przewlekłych pozostają słabe.
Potencjalna ochrona przed zaćmą cukrzycową
Diabetycy mają zwiększone ryzyko wystąpienia zaćmy lub zmętnienia soczewki oka. Ten stan może ostatecznie prowadzić do znacznej utraty wzroku lub ślepoty. W artykule opublikowanym w marcu 2001 r. W "Biological & Pharmaceutical Bulletin" dr Young Sook Kim i współpracownicy donoszą, że CGA pomogły w zapobieganiu rozwojowi zaćmy cukrzycowej w badaniu na modelu zwierzęcym. Potrzebne są dodatkowe badania, aby ustalić, czy te obiecujące badania laboratoryjne można przełożyć na korzystną strategię prewencji dla osób chorych na cukrzycę.
