Według American Academy of Pediatrics kara cielesna jest jedną z najczęściej stosowanych technik dyscyplinowania dzieci, mimo że zdecydowanie sprzeciwia się jej użyciu. W 1998 r. Amerykańska Akademia Pediatrii wykazała, że ponad 90 procent rodziców zgłosiło stosowanie w domu kar cielesnych. Aktualizacja z AAP z października 2013 r. Stwierdza, że znaczna część badań wskazuje na związek między klapsami a agresywnym zachowaniem. Ogólnie rodzice zarządzają tą kontrowersyjną techniką dyscypliny w odpowiedzi na zachowanie lub działania dziecka; najczęściej przybiera formę klapsa. Ta metoda jest nadal stosowana, mimo że większość organizacji eksperckich nie akceptuje jej użycia.
Rodzaje kar cielesnych
W świecie zachodnim rodzicielska kara cielesna na ogół przyjmuje postać klapsów, takich jak pacnięcie przykładane do ud lub pośladków. Pośladki są najbardziej popularnym celem kar cielesnych, ponieważ są chronione przez tkankę tłuszczową; generalnie strajki w tym obszarze nie spowodują poważnych obrażeń fizycznych. Rodzice mogą również używać klapsów na nadgarstku lub twarzy, aby zdyscyplinować dziecko. Jednak obszary te są dość wrażliwe i silne uderzenia mogą spowodować poważne obrażenia. Niektórzy opiekunowie używają narzędzi, takich jak wiosła, pasy lub laski, do wymierzania kar cielesnych, ale ta praktyka jest zakazana w wielu jurysdykcjach.
Sprzeciw wobec kar cielesnych
Organizacje eksperckie zdecydowanie sprzeciwiają się stosowaniu kar cielesnych w domach i szkołach. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne zauważa, że kara cielesna zapewnia jedynie tymczasową zmianę w zachowaniu dziecka i ma tendencję do działania przeciwnego do zamierzonego oraz że nie ma przekonujących dowodów na poparcie twierdzenia, że fizyczne uderzenia mogą poprawić zachowanie dziecka lub zdrowie psychiczne. HealthyChildren.org, oficjalna strona amerykańskiej Akademii Pediatrii, także nie akceptuje kar cielesnych i deklaruje, że jeśli rodzic złapie dziecko w gniewie, powinien przeprosić dziecko i wyjaśnić, że uderzenie jest niedopuszczalnym sposobem wyrażania frustracji.
Kwestie prawne z karami cielesnymi
Począwszy od 2013 r. Globalna inicjatywa zakończenia kar cielesnych dzieci informuje, że 34 kraje, w tym Austria, Finlandia, Niemcy, Grecja, Węgry, Izrael, Holandia, Nowa Zelandia, Polska i Hiszpania, zniosły stosowanie kar cielesnych w domach i szkoły. W Stanach Zjednoczonych kara cielesna pozostaje prawna we wszystkich 50 stanach; nie istnieją żadne ograniczenia dotyczące korzystania z narzędzi lub wieku dziecka. W Kanadzie rodzice mogą spankować dzieci w wieku od 2 do 12 lat, używając otwartej, gołej ręki. Wysiłki zmierzające do wprowadzenia zakazu kar cielesnych w Massachusetts i Kalifornii - dwóch tradycyjnie liberalnych stanach USA - zawiodły.
Dlaczego ludzie używają kar cielesnych
Teoretycznie kara cielesna może zmienić zachowanie dziecka, ucząc go kojarzenia negatywnych zachowań z fizycznie bolesnymi konsekwencjami. Aby uniknąć fizycznego bólu, dziecko teoretycznie przestanie angażować się w działania prowadzące do kar cielesnych. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne zauważa, że fizyczne zagrożenia mogą tymczasowo zmienić zachowanie dziecka, ale nie oferują długoterminowych korzyści dla emocjonalnego lub fizycznego dobrostanu dziecka. Kara cielesna może skutkować krótkoterminową zgodnością z powodu strachu dziecka przed fizycznym bólem.
Alternatywy dla kar cielesnych
HealthyChildren.org oferuje kilka alternatyw dla dyscypliny dziecięcej wobec klapsów i innych form kar cielesnych. Niektóre dzieci dobrze reagują na przerwy w sesji i utratę przywilejów. Amerykańska Akademia Pediatrii wspiera również wykorzystanie naturalnych konsekwencji. Na przykład maluch, który niszczy zabawkę podczas furii, nie może już z nią grać. Niektórzy eksperci ds. Rodzicielstwa, w tym Alfie Kohn, autor "Bezwarunkowego Rodzicielstwa" i "Ukarany Nagrodami", nie zgadzają się na stosowanie kar i nagród, a zamiast tego wsparcie za pomocą ciągłej komunikacji i innych technik związanych z dziećmi.
