Zapalenie jest niespecyficzną reakcją organizmu na wiele różnych nieprawidłowości. Odpowiedź zapalna obejmuje zwiększony przepływ krwi przez i nieszczelność naczyń krwionośnych w miejscu nieprawidłowości. Białe krwinki wchodzą na miejsce i atakują prowokujących agentów. Kiedy zapalenie pojawia się w okrężnicy, stan nazywa się "zapalenie okrężnicy". Kilka stanów powoduje zapalenie jelita grubego. Leczenie różni się w zależności od zaburzenia zdrowia, które powoduje stan.
Zapalenie uchyłka
Uchyłka okrężniczo-odbytniczego polega na wychwytywaniu wyściółki jelita przez słabe miejsce w warstwach mięśniowych ściany jelita. Te małe worki są podatne na niedrożność przez kawałki stolca i następną infekcję. Pobliska tkanka okrężnicy - najczęściej po lewej stronie - ulega zapaleniu, powodując ból i gorączkę. Mogą rozwinąć się ściśnięte kieszenie infekcyjne lub ropnie. Początkowe leczenie obejmuje antybiotyki, dietę na odpoczynek w okrężnicy i leki przeciwbólowe. W przypadku osób, u których stan pogarsza się pomimo leczenia lub rozwija się przeciek z okrężnicy do jamy brzusznej lub niedrożności jelit, konieczne może być zabieg chirurgiczny w celu usunięcia dotkniętej części jelita.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest formą zapalnej choroby jelit, która atakuje okrężnicę i odbytnicę. Choroba może występować w części lub całości okrężnicy. Zakres i ciężkość choroby determinują wybór leczenia. W przypadku łagodnej choroby tylko w dolnej okrężnicy lub odbytnicy, leki takie jak sulfasalazyna (azulfidyna) lub mesalamina (Pentasa) mogą być przyjmowane doustnie. Mezalaminę można również podawać przez czopek lub lewatywę, tak jak pianka hydrokortyzonu. Choroba atakująca obszary okrężnicy bliższej jelita cienkiego jest leczona lekami przyjmowanymi doustnie. Cięższa choroba może wymagać połączenia leków, takich jak sulfasalazyna (azulfidyna), steroidy, azatiopryna (Imuran) i merkaptopuryna (6MP). Infliksymab (Remicade) jest wytwarzanym przez człowieka przeciwciałem, które przerywa proces zapalny i jest wstrzykiwane przez 4 do 6 tygodni u osób opornych na inne leczenie. Powikłania wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, takie jak niedrożność jelit, dziura w okrężnicy i rak, wymagają chirurgicznego usunięcia okrężnicy.
Choroba Leśniowskiego-Crohna
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest także formą zapalnej choroby jelit. Może obejmować dowolną część przewodu jelitowego, a także inne części ciała, takie jak stawy, oczy i skórę. Gdy choroba jest łagodna i ogranicza się głównie do jelita grubego, sulfasalazyna, budezonid (Entocort EC) lub inne steroidy mogą być przyjmowane doustnie. Cięższą chorobę leczono doustnym prednizonem, a następnie azatiopryną lub merkaptopuryną. Infliksymab jest skuteczny u niektórych osób, którym nie pomagają lub nie tolerują innych leków. Chirurgia służy do łagodzenia powikłań choroby Leśniowskiego-Crohna, takich jak otwór w jelicie i zablokowanie.
Związane z antybiotykiem zapalenie jelita grubego
Normalna okrężnica zawiera miliony naturalnych, zdrowych bakterii. Leczenie jakiejkolwiek choroby antybiotykiem może mieć niezamierzoną konsekwencję zabicia tych bakterii i umożliwienia szkodliwym zarazkom zarastania i rozpalenia okrężnicy. Najczęstszym z tych szkodliwych zarazków jest Clostridium difficile, a choroba ta jest znana jako zapalenie jelita grubego związane z antybiotykami. Łagodne zapalenie jelita grubego związane z antybiotykami jest leczone metronidazolem (Flagyl) przyjmowanym doustnie. Umiarkowaną chorobę leczy się doustną wankomycyną (Vancocin). Cięższa choroba wymaga połączenia doustnej wankomycyny, metronidazolu podawanego przez żyłę i lewatywę wankomycyny. Operacja jest wymagana w przypadku ciężkich powikłań, takich jak pęknięcie jelit. Przewlekłą chorobę można leczyć za pomocą peletek dostarczonych przez normalnych ochotników.
