Im bardziej opływowy kształt, tym szybciej i łatwiej prześlizgujesz się przez wodę podczas pływania. Kombinezony techniczne kompresują Twoje ciało we wszystkich ważnych miejscach, dzięki czemu stajesz się hydrodynamiczny. Specjalistyczne kombinezony nie przeszkadzają w ruchach ani zdolności do głębokich oddechów.
Historia i ewolucja
Kostiumy pływackie zostały zaprojektowane z myślą o skromności, a nie prędkości w wodzie. Pionierska pływaczka Annette Kellerman zaszokowała publiczność, kiedy na początku XX wieku założyła stroje kąpielowe o udach, ale te kombinezony poprawiły bezpieczeństwo i wygodę kobiet, które wcześniej walczyły w wodzie, obciążone ciężkimi ubraniami. Stroje kąpielowe skurczyły się w ciągu dziesięcioleci poprzedzających XXI wiek, gdy eksperci próbowali zmniejszyć opór. Postępy w badaniu biomechaniki pływania oraz dynamiki płynów ujawniły, że ściskanie i kształtowanie ciała zamiast odkrywania go jest obiecujące dla szybszych prędkości podczas wyścigów.
Przepuszczalne i nieprzepuszczalne kombinezony
Tkaniny pływackie ewoluowały od wełny, przez gumowaną bawełnę, do materiałów typu Lycra i Spandex. Stały się mocniejsze, bardziej dopasowane i bardziej płaskie niż krzywe ciała. Wszystkie materiały były przepuszczalne dla wody i tkane. W pierwszej technice, Speedo połączył siły z inżynierami NASA po Igrzyskach Olimpijskich 2004 i stworzył kostium kąpielowy, który znacznie zmniejszył opór. Speedo dodał panele poliuretanowe, które odpychają wodę. Działanie ślizgające się na powierzchni wody wyeliminowało tarcie powstające, gdy woda napotyka i współdziała z włóknami. W zaawansowanych technologicznie kombinezonach zastosowano raczej "spawane ultradźwiękowo" niż szwy, co dodatkowo poprawiło efekt opływu.
Kompresja
Specjalistyczne kombinezony wyścigowe przekształciły niedoskonałe ciała w idealne kształty do pływania. Grudki, guzy i krzywe są resetowane zgodnie z panelami kompresji zawartymi w kombinezonach zaawansowanych technologicznie. Niektórzy pływacy nosili dwa kombinezony, a warstwa powietrza uwięziona między nimi pomagała im utrzymać się wyżej w wodzie. Pływacy, którzy zwykle nie biegają w poszukiwaniu medali, rzucili się naprzód, dosłownie podtrzymywani przez pomocnicze kombinezony. Techniczne kombinezony zapewniły pływakom o średniej sile brzucha gładkie linie wyostrzonego sportowca, nie tracąc miesięcy na budowanie równowagi i siły rdzenia.
Spór
Kombinezon Speedo "LZR Racer" wpadł na międzynarodową scenę pływacką podczas Igrzysk Olimpijskich w 2008 roku z panelami poliuretanowymi, które sprawiły, że pływacy wślizgnęli się do wody. Michael Phelps nosił skafander w drodze do rekordowych ośmiu złotych medali. Postępy w technologii garniturów zamazały linię pomiędzy strojami kąpielowymi i urządzeniami do pływania. Producenci tacy jak Jaked wyszli z bardziej ekstremalnymi wersjami kombinezonu LZR Racer, dodając więcej pokrycia poliuretanowego i ściskając rdzeń mięśnie brzucha, podobnie jak pasy.
Zakazy
Poza problemami technicznymi związanymi z zaawansowanymi technologicznie garniturami, wysoka cena garniturów technicznych przypadła na urzędników i widzów, którzy uznali kombinezon za nieuczciwą przewagę dla bogatych konkurentów. USA Swimming zakazało garniturów dla młodych zawodników w wieku 12 i lat po Igrzyskach olimpijskich w 2008 roku, a później, międzynarodowej organizacji zarządzającej pływaniem, FINA, zakazało "nietekstylnych" garniturów, które obejmowały całe ciało na wszystkie międzynarodowe zawody. Pozostaje jednak zamieszanie, jeśli chodzi o dokładnie to, które kombinacje kwalifikują się do jakiej konkurencji i czy urzędnicy powinni anulować rekordowe czasy "technicznego koloru medalu".
