Tarczyca to mały gruczoł w kształcie motyla umieszczony po obu stronach tchawicy. Gruczoł produkuje i uwalnia hormony, które regulują metabolizm organizmu, zgodnie z MedlinePlus.
Nadczynność tarczycy jest stanem, w którym gruczoł tarczycy wytwarza nadmiar hormonów tarczycy. Ta nienormalna aktywność gruczołów nadmiernie stymuluje metabolizm pacjenta, co może prowadzić do nieoczekiwanego i mimowolnego spadku masy ciała, nerwowości, nieregularnego bicia serca, drażliwości i pocenia się.
Przyczyny nadczynności tarczycy
W ponad 70 procentach przypadków przyczyną nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa, jak podaje American Thyroid Association. Ta dolegliwość powstaje, gdy przeciwciała w krwiobiegu nadmiernie stymulują tarczycę i powodują jej wydzielanie zbyt dużej ilości hormonu tarczycy.
Toksyczny wolem guzkowym lub wolem wieloguzkowym, inny warunek, który może powodować nadczynność tarczycy. Obejmuje to wzrost guzków na tarczycy, co zwiększa aktywność gruczołu i powoduje nieprawidłowe i nadmierne wydzielanie hormonu do krwioobiegu.
Zapalenie tarczycy jest trzecią z możliwych przyczyn. Zwykle jest to tymczasowy stan spowodowany infekcją wirusową lub układem odpornościowym. Może to być również spowodowane przedawkowaniem tabletek hormonu tarczycy.
Poziom zachorowalności
Nadczynność tarczycy dotyka około 1 procenta populacji amerykańskiej, ale pojawia się ona u kobiet znacznie częściej, około 5 do 10 razy częściej niż u mężczyzn, jak zauważył FamilyDoctor.org. Dzieje się tak, ponieważ choroba Gravesa-Basedowa, główna przyczyna nadczynności tarczycy, jest stanem dziedzicznym, występującym częściej u młodych kobiet niż u mężczyzn. W najmniej poważnych postaciach nadczynność tarczycy może nie wywoływać żadnych objawów. W większości przypadków jednak pojawiają się objawy, które często mogą powodować obumieranie lub nawet zagrażać życiu.
Objawy nadczynności tarczycy
Ten stan powoduje przyspieszenie metabolizmu organizmu, zgodnie z MedlinePlus, usługą witryny National Institutes of Health. Dlatego niektóre z najczęściej kojarzonych objawów to: lęk, nieregularność bicia serca, drżenie ręki, drażliwość, zwiększone pocenie się, trudności w zasypianiu, osłabienie mięśni i częste wypróżnienia. U niektórych pacjentów rozwinie się wole z powodu obrzęku tarczycy w szyi. Okresy menstruacji kobiet mogą występować rzadziej. Utrata masy ciała może wystąpić niespodziewanie, nawet przy dobrym apetycie.
Związek między tarczycy a masą ciała
Zależność między masą ciała, metabolizmem a chorobą tarczycy jest skomplikowana, zgodnie z National Information and Endocrine and Metabolic Diseases Information Service. Podstawowy wskaźnik metabolizmu pacjenta, czyli BMR, określa się, mierząc ile tlenu zużywa organizm, gdy jest w spoczynku. Osoby z niefunkcjonalnymi gruczołami tarczycy miały niskie BMR, podczas gdy osoby z nadczynnością tarczycy miały wysokie BMR. Późniejsze testy wykazały, że były one związane z poziomem hormonów tarczycy we krwi. Jednak obecnie większość lekarzy nie wykorzystuje BMR jako podstawy do oceny, ponieważ może na nią wpływać kilka innych czynników poza poziomem hormonów tarczycy.
Nadczynność tarczycy i utrata masy ciała
Mimo że BMR nie może dostarczyć całej historii na temat związku między ciężarem a tarczycą, nadal ma swoje zastosowania. Fluktuacje BMR związane są ze zmianami kalorii wykorzystywanymi przez organizm w porównaniu z tym, co pacjent spożywa. Jest to tak zwany bilans energetyczny. Zmiany w poziomie tarczycy powodują zmiany BMR, zmieniając bilans energetyczny i masę ciała.
Pacjenci z nadczynnością tarczycy mają podwyższone BMR, a wielu z nich doświadcza utraty wagi w wyniku, jak zauważyło to Amerykańskie Towarzystwo Tarczycy. W rzeczywistości nasilenie nadmiaru aktywności tarczycy jest bezpośrednio związane z prawdopodobieństwem utraty masy ciała, a także z utratą masy ciała.
Dlatego poważny przypadek nadczynności tarczycy zwiększa BMR pacjenta, co z kolei prowadzi do zwiększonych wymagań kalorycznych. Jeśli pacjent nie spożywa wystarczająco dużo kalorii, aby sprostać tym podwyższonym wymaganiom, następuje utrata wagi.
Jednakże, ponieważ nadczynność tarczycy również zwiększa apetyt, niektórzy pacjenci mogą faktycznie przybrać na wadze, w zależności od tego, czy odpowiadają zmienionej zdolności ich metabolizmu.
