Ponieważ nie jesteś zbudowany jak robot z idealną symetrią, możesz rozwinąć nierównowagę mięśni w nogach podczas wykonywania powtarzalnych czynności, takich jak jazda na rowerze. Na przykład wielu rowerzystów ma tendencję do nadmiernego rozwoju swoich quadów i nie udaje im się wyrównywać poziomu pośladków i ścięgien na tym samym poziomie. Różne rodzaje zaburzeń równowagi siły nóg roweru mogą powodować nieskuteczne ruchy, destabilizować stawy i zwiększać ryzyko kontuzji.
Front Versus z tyłu
Ruch pedałowania kładzie większy nacisk na przód twoich ud, niż na plecy, co może prowadzić do potężnych quadów i mniej rozwiniętych ścięgien podkolanowych i pośladków. Jeśli twoje quady obezwładnią twoje ścięgno, będą ciągnąć twoje biodra do przodu i na dół. Twoje ścięgna udowe nie są w stanie przeciwdziałać temu holownikowi, co powoduje pogorszenie postawy i osłabienie mięśni rdzenia. Będziesz szybciej męczyć się na rowerze, a także będziesz mieć zwiększone ryzyko odciążenia kręgosłupa i obrażeń. Skoryguj brak równowagi, budując mięśnie pośladków i ścięgna za pomocą martwego odcinka nogi i loków nóg oraz zmniejszając ćwiczenia izolacyjne, które wykonujesz dla swoich czworaków. Wykonuj przysiady i prasy nóg, które jednakowo wzmacniają wszystkie mięśnie nóg.
Prawo w lewo
Ponieważ masz dominującą nogę, masz tendencję do stosowania większej siły pedałowania po jednej stronie niż drugiej. Zwiększając siłę pedałowania swojej niedominującej nogi, możesz skorygować tę nierównowagę, osiągnąć bardziej skuteczny udar i zapobiec obrażeniom. Wykonuj ćwiczenia z jedną nogą w cyklu stacjonarnym, w którym pedałujesz tylko jedną nogą w interwałach od 20 do 30 sekund. Jeśli wykonasz te ćwiczenia na zwykłym rowerze, ryzykujesz awarię z powodu nierównowagi spowodowanej ćwiczeniem. Staraj się wykonać kilka powtórzeń wiertła pojedynczego przed i po sesji rowerowej. Stopniowo zwiększaj czas trwania interwału do jednej minuty. Gdy zwiększysz swoją zdolność do równoczesnego stosowania mocy na obu nogach, możesz wyeliminować martwe punkty na szczycie i na dole skoku.
Wewnętrzny kontra zewnętrzny
W książce Briana Halperna "The Knee Crisis Handbook" doświadczony kolarz-amator skarżył się na ból rzepkowo-udowy lub ból z przodu i wokół rzepki. Ból spowodowany był brakiem równowagi w sile wewnętrznych ud w porównaniu z zewnętrznymi udami. Chociaż jego quady były dobrze rozwinięte, jego zewnętrzne uda obezwładniały jego wewnętrzne uda i przyciągały kolana w kierunku boków nóg. Mięśniowa nierównowaga między jego porywaczami i przywodzicielami zasadziła nasiona na wypadek urazu kolana. Możesz wykonywać ćwiczenia izolacyjne, takie jak ważone podnośniki nóg, aby wzmocnić swoje wewnętrzne lub zewnętrzne uda. Jeśli chcesz uniknąć kontuzji kolana, pamiętaj o względnej sile różnych rejonów tego samego mięśnia nóg.
Zmora ciasnych łydek
Powtarzalny ruch pedałowania wywiera duży nacisk na mięśnie łydek, powodując ich zaciśnięcie. Jeśli twoje cielęta są zbyt ciasne, twoje stopy spłaszczą się w pozycji palca, kładąc nadmierny nacisk na kolana, pięty sznur i powięź podeszwową lub tkankę łączną podtrzymującą twoje łuki. Nieelastyczne cielęta mogą również zwiększać podatność na zapalenie kolana - stan zapalny wypełnionych płynem torebek, które amortyzują tkanki otaczające stawy kolanowe. Regularnie rozciągaj mięśnie łydek, aby uniknąć tych nierówności mięśni. Na przykład usiądź na krześle z nogami posadzonymi na podłodze. Trzymając stopy na ziemi, podnieś palce i przytrzymaj rozciągnięcie przez 20 do 30 sekund. Obcięcie pięty na podniesionej platformie, takiej jak schodów, spowoduje rozciągnięcie mięśnia łydki, ścięgna Achillesa i kostki.
