Diuretyki usuwają z organizmu dodatkowy płyn, ale mogą również wypłukiwać niezbędne minerały. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym często stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także obrzęku, zatrzymania płynów i zastoinowej niewydolności serca. Jest to diuretyk tiazydowy, najczęściej stosowany typ moczopędny i jeden z najtańszych. Jednym ze skutków ubocznych diuretyków tiazydowych jest utrata potasu. Suplementy potasu mogą być potrzebne do utrzymania poziomu potasu w normalnych granicach.
Normalne poziomy
Diuretyki tiazydowe są jednym z najczęściej przepisywanych leków moczopędnych z nadciśnieniem. W przypadku stosowania hydrochlorotiazydu lekarz najprawdopodobniej często będzie sprawdzał stężenie potasu. Jeśli poziom potasu spadnie poniżej normalnego poziomu, konieczne będzie przyjmowanie suplementów potasu lub zmiana diuretyków. Normalny poziom potasu wynosi od 3,7 do 5,2 miliekwiwalentów na litr, lub mEq / L, zgodnie z MedlinePlus.
Niskie poziomy
Łagodna hipokaliemia, od 3,0 do 3,5 mEq / L, często nie powoduje żadnych objawów. Objawy umiarkowanie niskiego poziomu potasu, od 2,5 do 3,0 mEq / L, obejmują osłabienie, nieregularne lub nieprawidłowe bicie serca lub arytmie, zmęczenie, skurcze mięśni i zaparcia. Zamieszanie, dezorientacja, skurcze nóg i zespół niespokojnych nóg mogą również występować przy umiarkowanych poziomach hipokaliemii. Ciężka hipokaliemia, poniżej 2,5 mEq / L, może prowadzić do zagrażającego życiu paraliżu płuc i arytmie serca, które mogą prowadzić do zatrzymania akcji serca. Hipokaliemia może również powodować uszkodzenie nerek.
Leczenie
Hipokaliemii od hydrochlorotiazydu często można zapobiec, jedząc banana dziennie, który dostarcza 1 meQ potasu, zgodnie z Family Practice Notebook. Inne pokarmy bogate w potas to kantalupy, figi, fasola, mleko, ziemniaki, rodzynki i pomidory. W wielu przypadkach konieczne są również suplementy potasu. Suplementy doustne z potasem są najbezpieczniejszym i najłatwiejszym sposobem na utrzymanie poziomu potasu. Jednak podawanie doustnych tabletek potasowych razem z diuretykami tiazydowymi powoduje obniżenie kosztów hydrochlorotiazydu na inne leki moczopędne. W przypadku wystąpienia ciężkiej hipokaliemii może być konieczne dożylne podanie potasu.
Rozważania
W przypadku wystąpienia hipokaliemii lekarz może zmienić dawkę leku moczopędnego na oszczędzające potas leki moczopędne, co zapobiega utracie potasu. Jeśli potrzebujesz leczenia o niskim stężeniu potasu, należy zachować ostrożność, aby nie zażywać zbyt dużej ilości potasu, co może powodować hiperkaliemię. Hiperkaliemia może wpływać na aktywność elektryczną serca, co może prowadzić do zatrzymania akcji serca. Przyjmować suplementy potasu wyłącznie pod nadzorem lekarza iw zalecanych ilościach.
