Astma jest przewlekłą chorobą bez wyleczenia, jednak dobre postępowanie w astmie może pozwolić osobie z astmą prowadzić normalne, aktywne życie z kilkoma objawami. Celem leczenia astmy jest zmniejszenie objawów astmy i zminimalizowanie ryzyka ataków astmy. Zarządzanie astmą obejmuje leki i nielecznicze terapie i strategie.
Jakie leki są stosowane w leczeniu astmy?
Istnieją dwa główne typy leków stosowanych w leczeniu astmy: leki kontrolujące, które pomagają osiągnąć długoterminową kontrolę i które należy przyjmować codziennie, oraz leki ratunkowe, które mają na celu szybkie złagodzenie objawów astmy. Wiele osób myli leki kontrolujące z lekami na ratowanie, dlatego ważne jest, aby zapytać swojego lekarza o wyjaśnienia. Sugeruję napisanie "kontrolera" na twojej medycynie kontrolera i "ratunku" na twoim ratowniczym leku.
Leki na astmę można przyjmować w postaci doustnej (za pomocą pigułki lub płynu) lub za pomocą urządzenia zwanego inhalatorem. Aby upewnić się, że lekarstwo wziewne trafi bezpośrednio do płuc, lekarz pokaże ci, jak prawidłowo używać inhalatora. Najprawdopodobniej otrzyma on spacer lub AeroChamber, który przyczepi się do inhalatora, aby zapewnić, że lek dostanie się do płuc, a nie do jamy ustnej lub gardła.
Ważne jest przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami. Łatwo zapomnieć o przyjmowaniu leków kontrolujących astmę, gdy czujesz się dobrze. Jeśli lekarz przepisał lek kontrolujący, opracuj sposób pamiętania o codziennym przyjmowaniu leku, np. Umieszczając go obok szczoteczki do zębów lub ustawiając alarm przypomnienia.
Jakie są leki kontrolujące?
Kortykosteroidy wziewne są najczęściej stosowanymi lekami kontrolującymi astmę. Przykłady obejmują flutikazon (Flovent), budezonid (Pulmicort), beklometazon (Beclovent, Qvar, Vanceril) lub mometazon (Asmanex). Badania kliniczne sugerują, że wziewne kortykosteroidy są najskuteczniejszymi lekami zmniejszającymi stan zapalny i obrzęk dróg oddechowych, co powoduje ataki astmy. Zmniejszenie stanu zapalnego w drogach oddechowych za pomocą wziewnych kortykosteroidów zapobiega objawom astmy.
Kortykosteroidy wziewne są ogólnie bezpieczne, gdy są przyjmowane zgodnie z zaleceniami, jednak każdy lek ma pewne działania niepożądane u niektórych osób. Ogólnie rzecz biorąc, korzyści wynikające z przyjmowania wziewnych kortykosteroidów w celu zapobiegania objawom i atakom astmy są większe niż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Skutki uboczne wdychanych kortykosteroidów obejmują infekcję jamy ustnej zwaną drozdem, która jest stanem, który można leczyć. Szanse na występowanie pleśniawki można zmniejszyć również za pomocą przekładki lub AeroChamber. Płukanie jamy ustnej wodą po wzięciu wziewnych kortykosteroidów może również zmniejszyć ryzyko wystąpienia pleśniawki. Kortykosteroidy wziewne nie są uzależniające. Jeśli masz atak astmy, Twój lekarz może zlecić ci przyjmowanie tabletek kortykosteroidowych lub płynów przez krótki czas, aby opanować astmę. Jeśli przyjmowane są przez dłuższy czas, leki te mogą zwiększać ryzyko zaćmy i osteoporozy. W przypadku niektórych osób z ciężką astmą lekarz może zalecić codzienne przyjmowanie doustnych kortykosteroidów.
Antagoniści leukotrienowi, tacy jak montelukast (Singulair), zafirlukast (Accolate, Vanticon) lub zileuton (Zyflo), blokują reakcję łańcuchową powodującą zapalenie dróg oddechowych. Te leki są przyjmowane doustnie. Czasami dostawcy opieki zdrowotnej wybierają antagonistów leukotrienów jako alternatywę dla wziewnych kortykosteroidów, a czasami dodają antagonistów leukotrienów do wziewnych kortykosteroidów.
Połączenie wziewnych długo działających beta-agonistów i wziewnego leczenia kortykosteroidami, takimi jak flutikazon-salmeterol (Advair), budezonid formoterol (Symbicort) lub mometazon-formoterol (Dulera) zmniejsza stan zapalny i otwiera drogi oddechowe. Leki te stosuje się w połączeniu, ponieważ wziewnie długo działający agoniści beta2 nie są bezpieczni, gdy są stosowane samodzielnie.
Leki przeciw-IgE, takie jak omalizumab (Xolair) są stosowane w ciężkiej astmie i są podawane raz na miesiąc za pomocą zastrzyku.
Cromolyn jest lekiem kontrolującym dostarczanym przez nebulizator.
Jakie są najczęściej używane leki ratunkowe?
Leki ratunkowe są stosowane, gdy występują objawy astmy, na przykład gdy masz atak astmy, dlatego zawsze noś ze sobą swój inhalator na leki ratunkowe. Najczęściej stosowanymi lekami ratunkowymi dla astmy są wziewnie krótko działające beta2-agoniści, takie jak albuterol (Proventil, ProAir, Ventolin, Salbutamol, Accuneb). Leki te działają szybko, aby rozluźnić napięte mięśnie i otworzyć drogi oddechowe, aby umożliwić natychmiastowe oddychanie. Inne leki ratujące obejmują terapie łączone ipratropium-albuterol (Combivent) lub levalbuterol (Xopenex). Jeśli używasz swojego leku ratunkowego więcej niż dwa razy w tygodniu, powinieneś skontaktować się ze swoim lekarzem, ponieważ może zaistnieć potrzeba zwiększenia dawki leków kontrolera, które są przyjmowane codziennie w celu zmniejszenia stanu zapalnego.
