Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) i zespół Aspergera to zaburzenia psychiczne, które ujawniają się w dzieciństwie i mogą pozostać z osobą przez całe dorosłe życie. Częstość występowania zarówno ADHD, jak i zespołu Aspergera uległa zwiększeniu, a nieprawidłowa diagnoza może być problemem dla każdego z zaburzeń, zauważa Stowarzyszenie Nowej Anglii Aspergera lub AANE.
Podstawy
ADHD i zaburzenia Aspergera wykazują pewne podobne cechy i cechy. Te podobieństwa czasami utrudniają specjalistom z dziedziny zdrowia psychicznego i lekarzom różnicowanie tych dwóch czynników i ustalanie prawidłowej diagnozy. W związku z tym niektóre dzieci są nieprawidłowo diagnozowane wcześnie z zaburzeniami, a ich diagnoza zostaje później zmieniona na odpowiednie zaburzenie, gdy objawy staną się bardziej widoczne.
Fakty
AANE informuje, że od 2010 r. ADHD dotyka od 6 do 7 procent dzieci, co stanowi od 60 do 80 razy częstsze występowanie zespołu Aspergera. Niektóre z tych dzieci, u których wcześniej zdiagnozowano ADHD, mogą w późniejszym czasie otrzymać diagnozę zespołu Aspergera, zauważa AANE.
Objawy ADHD
Objawy ADHD obejmują nieuwagę, nadpobudliwość-impulsywność lub kombinację tych zachowań. Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego lub NIMH objawy ADHD obejmują łatwość rozproszenia, problemy z koncentracją, utratą rzeczy, brakiem słuchania, niezdolnością do koncentrowania się na jednym zadaniu, brakiem umiejętności organizowania się, niemożnością wykonywania instrukcji, nadmiernym mówienie, niezdolność do pozostania w bezruchu, wijąc się, będąc ciągle w ruchu, wyniszczając innych, brak cierpliwości i niewłaściwą ekspresję emocjonalną.
Objawy Aspergera
Objawy zespołu Aspergera obejmują zachowanie na sposób społecznie niezręczny; nietypowe wzorce mowy mogą być formalne, wysokie, głośne lub pozbawione rytmu; brak umiejętności rozumienia humoru, ironii lub metafor; nadmierne zainteresowanie niektórymi przedmiotami; dobrze rozwinięte wspomnienia na pamięć; problemy z abstrakcyjnymi pojęciami; niemożność wykazania empatii; ograniczone umiejętności społeczne; i średnie lub ponadprzeciętne poziomy inteligencji, zauważa Autyzm Society of America.
W przeciwieństwie do autyzmu, z którym zespół Aspergera jest na ogół porównywany, ludzie z zespołem Aspergera pragną angażować się i współdziałać z innymi, ale brakuje im odpowiednich umiejętności, aby robić to w społecznie akceptowalny sposób.
Rozważania
AANE zwraca uwagę, że chociaż dzieci na ogół mają zespół ADHD lub zespół Aspergera, niektóre dzieci faktycznie mają kryteria diagnostyczne dla obu zaburzeń; w związku z tym u tych osób zdiagnozowano współistniejący, lub oba, zespół ADHD i zespół Aspergera.
Wczesne rozpoznanie i leczenie zarówno ADHD, jak i zespołu Aspergera jest niezwykle ważne. Oba są uważane za zaburzenia przewlekłe i im wcześniej rozpoczęte leczenie, tym lepsze rokowanie dla danej osoby. Dlatego rodzice, nauczyciele i inne osoby blisko współpracujące z dzieckiem powinny być świadome możliwych objawów każdego zaburzenia. Podejrzane problemy powinny być zgłaszane przez lekarza dziecka lub pracownika służby zdrowia psychicznego. Następnie dziecko powinno otrzymać pełną ocenę diagnostyczną.
