Większość rodziców nie może czekać na pierwsze słowo swojego dziecka. Ale w wieku około 3 lat rodzice często pragną zaledwie kilku chwil ciszy w ciągu dnia. Wiele przedszkolaków jest nieustannymi rozmówcami, uwalniając każdą myśl w ich głowie w nieskończonym strumieniu. Rozmowa z tobą lub tylko z samym sobą jest jednym ze sposobów, w jakie dzieci uczą się, przetwarzają i przyswajają informacje, więc nie chcesz wyłączać czopa. Ale społeczeństwo domaga się, aby dzieci uczyły się mówić tylko w określonych momentach. Większość dzieci uczy się tego w sposób naturalny; ci, którzy nie mają zaburzeń rozwojowych, które wymagają badania.
Definiowanie normalnego mówienia
Dla wielu przedszkolaków, gdy ich oczy się otwierają, słowa zaczynają wylewać się z ich ust; nie przestają mówić, dopóki nie zasną w nocy. Zadawanie pytań "dlaczego" przez cały dzień mieści się w zakresie normalnego zachowania dla 3- do 4-latków, kanadyjski pracownik socjalny Gary Direnfeld wyjaśnia na stronie internetowej Parents Canada, ale w wieku 5 lat większość dzieci uczy się, że rozmowa ma element "give-and-take" i niech czekają na swoją kolejkę, aby powiedzieć, co myślą. Dziecko, które wciąż nie opanowało konwersacyjnego dawania i brania, lub kto monopolizuje rozmowy, w wieku 7 lub 8 lat może znaleźć się społecznie Jeśli jesteś zaniepokojony, porozmawiaj z pediatrą.
Rodzaje nadmiernego mówienia
Przesadne mówienie można podzielić na dwie kategorie: behawioralną i biologiczną. Jeśli Twoje dziecko za dużo mówi, ponieważ nauczył się, że jest to sposób na zwrócenie na siebie uwagi, jest to kwestia behawioralna, którą możesz zmienić. Zmiany w przednim płacie mózgu, które kontrolują zdolność do postawienia gubernatora na pewnych zachowaniach, powodują nadmierną rozmowę opartą na biologii. Problemy z prawidłowym funkcjonowaniem mózgu mogą cierpieć na niewerbalne trudności w uczeniu się. Dzieci te mówią wcześnie, ale większość ich konwersacji składa się z "mowy koktajlowej", która zawiera ciągłą rozmowę, która zawiera mało treści, zgodnie z artykułem Parents Canada. Niektóre dzieci z zaburzeniami biologicznymi mają presję wymuszoną, co oznacza, że mówią głośno i nieprzerwanie, nawet jeśli nikt ich nie słucha, i trudno je przerwać, zgodnie z książką "Współczesne geometryczne techniki różnicowania w teorii ciągłych rozkładów dyslokacji. "
Przyczyny nadmiernego mówienia
Dzieci z zaburzeniami koncentracji / nadpobudliwości, wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm i zespół Aspergera lub choroba afektywna dwubiegunowa, często mówią nadmiernie, zgodnie z książką "Strategie przetrwania dla dzieci rodzicielskich z zaburzeniem dwubiegunowym: innowacyjne techniki rodzicielskie i doradztwo". Problemy z lękiem lub złością mogą również powodować nadmierne rozmowy. Dzieci z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi lub zaburzeniami dwubiegunowymi mogły wywierać nacisk na mowę, której nie mogą kontrolować. Dzieci z niektórymi rodzajami organicznego uszkodzenia mózgu lub zespołami genetycznymi, takimi jak zespół Williamsa, również mówią zbyt wiele i nie mają prawie żadnej dyskryminacji między przyjaciółmi i nieznajomymi, lub między odpowiednią lub nieodpowiednią rozmową, zgodnie z rokiem 2007 opublikowanym w "The New York Times". . "
Pomagając Twojemu dziecku
W wielu przypadkach dzieci, które mówią za dużo, nie odbierają niewerbalnych sygnałów od innych, które wskazują na irytację, złość lub frustrację. Ponieważ 65% rozmów jest niewerbalnych, wyjaśnia nauczycielka Sue Thompson, specjalista ds. Edukacji, w artykule internetowym "Uczenie się niepełnosprawne", dziecko, które nie przyjmuje tych sygnałów, będzie mówić więcej, ponieważ odpowiedzi niewerbalne nie zapadają się lub nie przejmują jego głowy. Większość dzieci, które mówią za dużo, nie przestanie tylko dlatego, że ich poprosisz. W niektórych przypadkach może pomóc terapia lub modyfikacja zachowania.
