Rooibos afrykański jest kwiatowym członkiem rodziny grochu charakterystycznym dla pasma czerwonych krzewów w prowincji Western Cape w Republice Południowej Afryki. Chociaż rooibos jest zbierany do produkcji herbaty ziołowej, nie zawiera takiego samego poziomu kwasów garbnikowych, co czarna, zielona lub biała herbata. Podobnie jest bez kofeiny. Zioło wykazuje właściwości przeciwutleniające, co oznacza, że może pomóc w zapobieganiu lub spowolnić uszkodzenia oksydacyjne w organizmie, ale nie ma dowodów na to, że herbata rooibos ma jakikolwiek wpływ na chorobę nerek. Jeśli masz zaburzenie czynności nerek, skonsultuj się z lekarzem przed użyciem tego zioła terapeutycznie.
Opis
Aspalathus linearis, nazwa botaniczna rooibos, znana jest pod kilkoma pospolitymi nazwami, w tym herbata krzewiasta, czerwona herbata, południowoafrykańska herbata czerwona i rotbusch. Po zebraniu liście są cięte i zwilżane i pozostawione w stosach, aby "pocić się" przez kilka godzin, proces, który pozwala utlenić związki fenolowe w roślinie. W rezultacie powstaje czerwony, nieco słodko pachnący materiał, który następnie zostaje rozłożony na cienkie warstwy i wysuszony na słońcu. Dostępna jest również zielona herbata rooibos, która jest nieutleniona, zwykle droższa i nadaje ziemskiego posmaku niż czerwona herbata rooibos.
Tradycyjne użycie
Herbata afrykańska rooibos jest stosowana w tradycyjnej medycynie, aby złagodzić kolkę niemowlęcia. Dorośli spożywają herbatę jako tonik; jest również stosowany zewnętrznie, aby pomóc usunąć trądzik, egzemę i inne stany zapalne skóry, zgodnie z Physicians 'Desk Reference dla leków ziołowych. Używanie rośliny w celu zajęcia się problemem dysfunkcji nerek nie jest udokumentowane, ale aktywność przeciwutleniająca związków zawartych w ziołach może zainspirować niektóre osoby do picia herbaty jako ogólnego napoju dla zdrowia.
Skład chemiczny
Flawonoidy to związki przeciwutleniające występujące w roślinach. Rooibos zawiera różne glikozydy flawonoidowe, w tym kwercetynę. Roślina jest obfitym źródłem polifenoli przeciwutleniających i, według przeglądu opublikowanego w styczniu 2007 r. W "Badania fitoterapii", jest rzadkim źródłem pokarmu z klasy flawonoidów, zwanych dihydrochalkonami. Najbardziej aktywne związki to aspalathin i notofagina, które wykazują silne właściwości przeciwutleniające i antymutagenne w testach na komórkach i wykazują działania antyoksydacyjne, stymulujące układ odpornościowy i przeciwnowotworowe w badaniach na zwierzętach.
Efekty fizyczne
Badanie opublikowane w "Nutrition and Cancer" w maju 2011 r. Donosi, że nieutleniona herbata rooibos wykazuje umiarkowane działanie przeciwnowotworowe u myszy z wywoływanymi chemicznie wzrostami płaskonabłonkowymi przełyku. Według badań opublikowanych w "Phytomedicine" w marcu 2011 r. Rooibos obniża poziom trójglicerydów i cholesterolu w surowicy, najprawdopodobniej poprzez aktywację enzymu znanego jako kinaza białkowa aktywowana AMP. W badaniu z 2010 roku opublikowanym w "Research in Sports Medicine" naukowcy przetestowali próbki krwi i moczu zapaśników z college'u, którym podano herbatę rooibos, aby przeciwdziałać ostrej dehydratacji, ale stwierdzili, że herbata nie jest bardziej nawilżona niż zwykła woda. Dalsze badania kliniczne dotyczące rooibosu u ludzi są ograniczone, z których żaden nie bada ani nie wykazuje wpływu na nerki. Jednak artykuł opublikowany w biuletynie absolwentów Pacific College of Oriental Medicine w 2007 roku, zauważa, że herbata rooibos jest korzystna dla osób podatnych na kamienie nerkowe, ponieważ jest wolna od kwasu szczawiowego.
Środki ostrożności
Nie ma doniesień o szkodliwym wpływie na zdrowie z picia afrykańskiej herbaty rooibos; jednak zioło to nie było intensywnie badane. Nie wiadomo, czy rooibos jest szkodliwy w czasie ciąży lub współdziała z innymi lekami. Aby być bezpiecznym, należy unikać ziół, jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, jeśli bierzesz inne leki lub masz historię przewlekłego zaburzenia, w tym choroby nerek.
