Kontrola tętna jest regulowana przez dwa mechanizmy w obrębie układu nerwowego: układ współczulny zwiększa szybkość, a przywspółczulny zmniejsza tempo. Sód i chlorek poza komórkami i potas wewnątrz komórek współdziałają ze sobą, aby zainicjować przewodzenie impulsów nerwowych, które powoduje skurcze mięśni. Nerki równoważą niezbędne poziomy, aby utrzymać, przy wąskim marginesie, normalne tętno. Sód można spożywać, wdychać lub podawać dożylnie.
Stężenie
Pierwotne objawy związane ze zbyt dużą lub zbyt małą ilością sodu wpływają na układ nerwowy i obejmują splątanie, letarg i drgania mięśni. Zmiany sodu są związane ze zmianami ilości wody we krwi, ponieważ sód pobiera wodę. Zmniejszone stężenie sodu obniża objętość krwi, powodując spadek ciśnienia krwi i przyspieszenie akcji serca. Sód zwiększa objętość krwi i powoduje gromadzenie się płynu, co zmusza serce do cięższej pracy.
Przyjmowanie pokarmu
Chlorek sodu, nazwa chemiczna soli, jest stosowany w przetwórstwie żywności i produkcji i stanowi około 75 procent spożycia soli w Stanach Zjednoczonych, zgodnie z Linus Pauling Institute. Saldo jest częściowo przypisywane używaniu soli stołowej i przyprawianiu podczas gotowania. Możesz zauważyć zwiększoną wrażliwość na działania niepożądane sodu, jeśli jesteś czarny, masz cukrzycę, masz przewlekłą chorobę nerek lub serca lub w wyniku starzenia się.
Inhalacja
Roztwór chlorku sodowego stosuje się do indukowania produkcji plwociny do badań medycznych. Plwocina wytwarzana w płucach jest cennym narzędziem diagnostycznym przy analizie pod kątem zawartości bakterii lub wirusów. Skutki uboczne sodu to splątanie, trudności w oddychaniu, skurcze mięśni, zmęczenie, ból w klatce piersiowej i nieprawidłowości w sercu. Niewydolność serca lub choroba, nadciśnienie, choroba nerek, obrzęki i diety o niskiej zawartości soli mogą uniemożliwić ich stosowanie. Leki do otwarcia dróg oddechowych, uniknięcia skurczów oskrzeli lub skurczów mięśni w drogach oddechowych, mogą być konieczne przed użyciem.
Dożylny
Dożylny chlorek sodu leczy hiponatremię lub niski poziom sodu, jeśli wartości laboratoryjne są niebezpiecznie niskie. Przyczyny obejmują stosowanie moczopędne, biegunkę i wymioty, niewydolność serca, chorobę nerek i zatrucie wodą. Poziom sodu wraca do normy poprzez infuzję dożylną, ograniczając wodę, zwiększając wydalanie moczu i leczenie przyczyny. Hipernatremia lub wysoki poziom sodu występuje z chorobą nerek i serca, powodując zwiększenie częstości akcji serca, podwyższone ciśnienie krwi i zatrzymywanie płynów, przy czym leczenie jest ukierunkowane na leżącą u podłoża przyczynę.
Rozważania
Jeśli występują wahania poziomu sodu, objawy mogą być zmienione przez leki na wcześniej istniejące choroby, takie jak nerki, układ nerwowy, serce i zaburzenia psychiczne. Leki przeciwnadciśnieniowe, wysokie ciśnienie krwi, leki kontrolujące częstość akcji serca, leki moczopędne zmniejszające zatrzymanie płynów i rozruszniki serca mogą maskować objawy kardiologiczne. Laboratoryjne badania krwi są wykorzystywane do określenia poziomu sodu wraz z dokładną oceną fizyczną, aby uzyskać dokładną diagnozę.
