Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) uderza we wczesnym dzieciństwie, często trwając przez dorosłość. Osoby, u których zdiagnozowano ADHD, stają w obliczu poważnych wyzwań, często otrzymujących leczenie farmakologiczne lub leczenie łagodzące. Możliwe jest również, że brzemię tego zaburzenia przechodzi przez dzieciństwo i dorosłość, bez diagnozy i leczenia. ADHD stwarza wady dla cierpiącego w kilku dziedzinach, w tym edukacji, karierze i życiu społecznym.
Wady edukacyjne
Dzieci i dorośli z ADHD mają trudności z utrzymaniem uwagi w klasie. Może być trudniej wykonać instrukcje instruktora, co może negatywnie wpłynąć na twoje oceny. Możesz mieć kłopoty będąc jeszcze w klasie i znaleźć się wysiłku, aby być nadal zamiast koncentrować się na zajęciach. Według dzieci i dorosłych z deficytem uwagi / Hyperactivity Disorder, jest bardziej prawdopodobne, aby nieostrożny błędy na zajęciach szkolnych. Możesz również mieć tendencję do utraty lub zapomnienia ważnych rzeczy, takich jak praca domowa, kalkulator czy książki.
Wady kariery
Podobne problemy mogą wpływać na twoją karierę. Możesz zapomnieć i przeoczyć ważne szczegóły dotyczące projektów, które zostały Ci przypisane do wykonania. Twój umysł może wędrować, pozostawiając Cię rozproszonym na spotkaniach. Organizacja może być dla ciebie niemożliwa, pozostawiając przełożonym negatywne wrażenie o twoich prawdziwych możliwościach. Kariera wymagająca długich okresów koncentracji może być dla ciebie niepraktyczna.
Wady społeczne
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej często niesie ze sobą niekorzystne warunki społeczne poza szkołą i warunkami pracy. Możesz mieć tendencję do przerywania konwersacji innych i robienia bolesnych komentarzy bez myślenia. Możesz robić rzeczy, zanim nie przemyślane konsekwencje, które mogą okazać się kłopotliwe i piętnowanie. Psychiatria News podała w styczniu 2002 roku, że rodzice dzieci z ADHD oceniane jako bardziej prawdopodobne, aby być zastraszane, mniej prawdopodobne, aby mieć dużą liczbę bliskich przyjaźni, i mniejsze prawdopodobieństwo interakcji z grupą rówieśników. Zauważyli również deficyty w zdolności dziecka do radzenia sobie z innymi i przystosowania się do nowych okoliczności.
