Dwutlenek tytanu jest naturalnie występującym minerałem, który odbija światło, w tym promieniami ultrafioletowymi od słońca. Jest stosowany jako pigment w farbach i powłokach ochronnych stosowanych w produkcji samolotów, samochodów, łodzi i materiałów budowlanych. Ten minerał zapewnia także ochronę przeciwsłoneczną w produktach ochrony przeciwsłonecznej. Istnieją jednak obawy dotyczące bezpieczeństwa ochrony przed dwutlenkiem tytanu.
Opis
Dwutlenek tytanu jest tlenkiem tytanu, pierwiastkiem chemicznym znajdującym się w skorupie ziemskiej. Wydobywa się go w stanie naturalnym, lub z innych minerałów. Jedną z najczęstszych i najczystszych postaci dwutlenku tytanu otrzymuje się z rutylu, minerału znajdującego się w piasku plażowym, który dostarcza gwiazdopodobnych właściwości niektórych kamieni szlachetnych, w szczególności rubinów, szafirów i topazów.
Zastosowanie kosmetyczne
Małe cząstki dwutlenku tytanu są używane do produkcji kremów przeciwsłonecznych. Cząsteczki te są pokryte krzemionką, aby zapobiec działaniu minerału jako katalizatora w obecności światła ultrafioletowego, które wytwarzałoby toksyczne produkty uboczne powszechnie znane jako wolne rodniki. Łącznie te zmikronizowane cząstki dwutlenku tytanu są określane jako nanocząstki, które są mierzone w nanometrach, z których każdy reprezentuje jedną miliardową części metra. Ujmując to w perspektywie, jest to około 100 000 razy mniejsze niż szerokość pojedynczej nici ludzkich włosów.
Toksyczność u myszy
Według badań opublikowanych 29 lipca 2009 r., W "Toksykologii cząstek i włókien", dwutlenek tytanu niekorzystnie wpływa na ekspresję różnych genów zaangażowanych w centralne funkcjonowanie układu nerwowego u nowonarodzonych myszy, których matki były narażone na działanie minerału w postaci nanocząsteczkowej. W szczególności zmiany w ekspresji genów dotkniętych chorobą są związane z trudnościami w uczeniu się, zaburzeniami autystycznymi i epilepsją u młodzieży, a także schizofrenią, chorobą Alzheimera i chorobą Parkinsona w późniejszym okresie życia.
Toksyczność u ludzi
Raport opublikowany 19 sierpnia 2009 r. Przez Friends of the Earth stwierdza, że nanocząsteczki mogą przeniknąć ludzką skórę ze względu na jej niewielkie rozmiary. W rzeczywistości organizacja twierdzi, że nanocząsteczki dwutlenku tytanu stosowane w filtrach przeciwsłonecznych zazwyczaj mierzą zaledwie 20 do 30 nanometrów lub mniej. Po przeniknięciu przez skórę substancja może migrować do wielu narządów poprzez krwioobieg. Ponadto Peter Wick i jego współpracownicy opisali w marcowym wydaniu "Environmental Health Perspectives", że wolne nanocząsteczki w krwiobiegu są w stanie przekroczyć barierę ludzkiego łożyska.
Wpływ środowiska
Według artykułu napisanego przez Matthew Cimitile dla Environmental Health News, naukowcy z University of Toledo odkryli, że nanocząsteczkowy dwutlenek tytanu zakłóca działanie bakterii w ciągu 60 minut od ekspozycji, co może negatywnie wpłynąć na korzystne mikroorganizmy, które pomagają filtrować ścieki w oczyszczalniach ścieków . Ponadto wyniki wspólnych badań między Arizona State University, Georgia Institute of Technology i Tsinghua University w Chinach wykazały, że nanocząstki dwutlenku tytanu weszły do łańcucha pokarmowego zwierząt wodnych, takich jak danio pręgowany. Badanie zostało opublikowane w wydaniu "Chemosphere" z maja 2010 roku.
