Winogrona są popularnym rodzajem owoców jagodowych, które od wieków są włączone w gotowanie i wino. Charakterystyczny profil składników odżywczych winogron obejmuje wysokie poziomy związków fitochemicznych i związków fenolowych, które zapewniają dobrze udokumentowane działanie przeciwutleniające, aby wspomóc zdrowie układu sercowo-naczyniowego, ale wpływ trawienia na winogrona jest mniej ustalony. Obecne badania potwierdzają pogląd, że choć winogrona pomagają w zdrowym trawieniu ludziom cierpiącym na pewne zaburzenia jelit, profil odżywczy winogron może również pogorszyć niektóre warunki trawienne.
Zaparcie
Zawartość błonnika w winogronach w dużej mierze składa się z nierozpuszczalnego błonnika. Nierozpuszczalne włókna pozostają nienaruszone, gdy przemieszczają się przez jelita, wspierając formowanie się masy, która wytwarza zdrowe stolce. Jeśli cierpisz na regularne lub sporadyczne zaparcia lub zatkanie jelit, zwiększenie spożycia naturalnego nierozpuszczalnego błonnika może złagodzić trawienny dyskomfort i pomóc w produkcji bardziej regularnych ruchów jelit. Centrum kliniczne National Institutes of Health zaleca zwiększenie dziennego spożycia winogron jako zdrowej opcji zwiększania ilości nierozpuszczalnego błonnika w celu wspomagania regularności trawienia z uwagi na wysoką zawartość błonnika i stosunkowo niską zawartość niepożądanych składników odżywczych, takich jak tłuszcz lub cholesterol.
Luźne stolce
Biegunka i luźne stolce powodują, że organizm nie może odpowiednio wchłonąć składników odżywczych i wody z jedzenia, powodując ich szybką przemianę w przewodzie pokarmowym bez właściwego formowania. Jednym z głównych problemów zdrowotnych luźnych stolców jest zastąpienie utraconej wody w organizmie. Winogrona mają wysoką zawartość wody; około 70 procent masy winogron pochodzi z wody. Spożywanie winogron jest jedną z opcji żywnościowych umożliwiających zastąpienie wody utraconej przez luźne stolce. Jednak National Institutes of Health nie zaleca winogron w diecie przeciwbiegunkowej ze względu na wysoką zawartość nierozpuszczalnych włókien. Rozpuszczalne błonnik, znaleziony w owsie i niektórych owocach obranych, wchłania wodę w jelitach, zmniejszając prawdopodobieństwo, że poczujesz luźne lub "wodniste" stolce. Winogrona mają niską zawartość rozpuszczalnego błonnika i dlatego nie mają takiej samej zdolności chłonnej.
Gaz i wzdęcia
Nawet ludzie bez zaburzeń jelit mogą odczuwać dyskomfort trawienny, taki jak gaz i wzdęcia po zjedzeniu winogron. Jednym z wyjaśnień tendencji do gazowania powodowanych przez winogrona jest nierozpuszczalna zawartość błonnika. American College of Gastroenterology sugeruje, że każdy, kto doświadcza przewlekłego gazu, wzdęcia i zaparcia, eliminuje lub zmniejsza codzienne przyjmowanie ciężko strawnych owoców i warzyw, w tym winogron. Inną przyczyną niedoboru żołądka związanego z winogronami jest nietolerancja fruktozy. Znaczna część kalorii w winogronach pochodzi z naturalnego fruktozowego cukru owocowego. Niektórzy ludzie nie mogą właściwie wchłonąć ani przetrawić fruktozy, co powoduje nagromadzenie się gazu w żołądku i jelitach. Ograniczenie spożycia winogron i innych wysoko-fruktozowych pokarmów, takich jak owoce i słodycze, powinno zmniejszyć wzdęcia spowodowane nietolerancją fruktozy.
Efekty przeciwdrobnoustrojowe
W toku badań nad działaniem przeciwbakteryjnym winogron sugeruje, że winogrona mogą być stosowane w leczeniu chorób przenoszonych przez bakterie, które wpływają na układ trawienny. W badaniu z 2010 r. Opublikowanym w "International Journal of Molecular Science" dokonano przeglądu potencjału winogron i ekstraktów z winogron, aby zahamować wzrost niektórych drobnoustrojów związanych z chorobami przenoszonymi przez żywność. Naukowcy odkryli, że związki fenolowe ekstrahowane z różnych części winogron wykazują działanie hamujące na wiele drobnoustrojów chorobotwórczych, w tym salmonellę i E. coli. Chociaż naukowcy wykazali, że ekstrakty z winogron mogą hamować wzrost bakterii, konieczne są trwające badania w celu określenia najbardziej skutecznego sposobu wykorzystania tych właściwości i wykorzystania ich w leczeniu zakażeń po ich wprowadzeniu do przewodu pokarmowego.
