Masaż sportowy koncentruje się na optymalizacji mięśni, ścięgien, więzadeł i stawów, aby zapobiec urazom sportowym lub wspomaganiu gojenia po wystąpieniu urazu. Jest powszechnie stosowany przed lub po wydarzeniach sportowych lub podczas treningu. Masażyści sportowi są dobrze wyszkoleni w zakresie różnych technik masażu, w tym technik rozciągania, które można włączyć do sesji terapeutycznej. Pamiętaj, aby zapytać swojego terapeuta, jakie techniki masażu są w nim przeszkolone. Możesz również znaleźć wykwalifikowanego masażystę sportowego odwiedzając stronę internetową American Massage Therapy Association.
Ponad i poza
PNF lub proprioceptywne rozciąganie nerwowo-mięśniowe skutkuje zwiększoną elastycznością i jest uważane za jedną z najskuteczniejszych metod zwiększania zakresu ruchu, według strony internetowej Sports Fitness Advisor. Korzystając z tej techniki, masażysta sportowy delikatnie rozciąga mięsień lub grupę mięśni do punktu końcowego na około 10 sekund. Następnie naciskasz ten mięsień na opór, naciskając na rękę terapeuty. Ta pozycja jest utrzymywana przez sześć sekund. Po rozluźnieniu terapeuta ponownie biernie naciąga mięśnie, ustawiając je dalej niż dozwolony jest pierwotny zakres ruchu. Ten rodzaj terapii idealnie nadaje się dla dużych grup mięśni, takich jak mięśnie udowe, mięsień czworogłowy i przywodziciele, które są mięśniami znajdującymi się w twoich wewnętrznych udach.
Nie antjonuj antagonisty
AIS lub aktywne rozciąganie izolowane jest jedną z najczęstszych metod zwiększania zakresu ruchu stosowanego w terapii sportowej. Podczas sesji twój terapeuta delikatnie popchnie twoje mięśnie poza zakres normalnego ruchu i przytrzyma tę rozciągniętą pozycję tylko przez dwie sekundy. Ten krótki odcinek pozwala na wydłużenie docelowego mięśnia bez wywoływania odruchu rozciągającego, który zaciska mięsień antagonistyczny lub mięsień, który jest przeciwny docelowemu mięśniowi. Ta delikatna rozciągliwość jest powtarzana kilka razy dla każdego docelowego mięśnia. Protokół AIS obejmuje ponad 170 różnych odcinków, które są skierowane do wszystkich grup mięśni w ciele, w tym tych, które są trudne do dotykania, takich jak psoas. Twój lekarz wybierze odpowiedni dla ciebie stosownie do twoich symptomów i oceny.
Uwolnij mnie i pozwól mi odejść
Terapia uwalniania mięśniowo-powięziowego ma na celu rozciągnięcie powięzi, włóknistej tkanki otaczającej mięśnie, kości i narządy w jednej ciągłej osłonie tkanki łącznej. Terapeuta łamie ograniczenia powięzi, które rozwinęły się w wyniku urazu lub rozwoju blizny poprzez przyłożenie siły bezpośredniej do tkanki i powoli ją rozciągając. Ilość ciśnienia powoli wzrasta, dopóki lekarz nie osiągnie głębokich warstw tkanki. Ten rodzaj terapii oznacza poluzowanie powięzi, która rozciąga się przez całe twoje ciało.
Odpręż się i wypuść
Pasywne uwalnianie tkanki miękkiej służy do rozciągania mięśni, otaczającej powięzi i ścięgien, które przywiązują te mięśnie do kości. W tego typu terapii terapeuta pozostawi mięśnie w zrelaksowanej pozycji. Aby to osiągnąć, umieścili twoje kończyny w taki sposób, aby skrócić mięśnie. Na przykład, aby rozluźnić mięśnie udowe, zginają kolana, gdy leżysz na brzuchu. To skraca mięśnie. Terapeuta następnie wywiera nacisk w pobliżu miejsca powstania mięśnia, blokując mięsień na miejscu i powoli wydłuża mięsień, obniżając nogę z powrotem do stołu. Terapeuta powtarza ruch kilkakrotnie, stopniowo naciskając na długość mięśnia, aż osiągnie drugi koniec. Ten rodzaj terapii może być stosowany zarówno w dużych, jak i małych grupach mięśni, od dużych mięśni w udach do małych mięśni palców, dzięki czemu jest idealną ogólną terapią ciała.
