Potas jest ważnym minerałem i elektrolitem potrzebnym do wielu funkcji organizmu. Pomaga regulować równowagę płynów w organizmie, utrzymywać poziom pH i normalizować ciśnienie krwi. Potas reguluje również bicie serca, pomagając w stymulowaniu impulsów nerwowych i skurczów mięśni. Odpowiednie spożycie potasu u większości dorosłych wynosi około 4700 miligramów na dzień. Chociaż rzadko poziom potasu może przekraczać normalne limity (3,5 do 5,0 mEq / L) w organizmie, co prowadzi do hiperkaliemii.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną hiperkaliemii jest niewydolność nerek. Ponieważ nerki wydalają potas z organizmu, jakiekolwiek zaburzenie czynności nerek może powodować wzrost poziomu potasu. Inne choroby i stany chorobowe, takie jak choroba Addisona, rabdomioliza, niedobór insuliny, kwasica metaboliczna lub rozległe uszkodzenia tkanek lub czerwonych krwinek mogą prowadzić do hiperkaliemii. Nadmierne stosowanie suplementów potasu, diuretyków oszczędzających potas lub substytutów soli może również powodować hiperkaliemię. Wiele popularnych leków, takich jak niektóre tabletki antykoncepcyjne, inhibitory ACE lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, może wpływać na poziom potasu. Znalezienie przyczyny hiperkaliemii jest ważne przy określaniu odpowiednich opcji leczenia.
Objawy
Objawy hiperkaliemii obejmują obniżenie ciśnienia krwi, skurcze żołądka, biegunkę, wymioty, drażliwość i zmęczenie. Nieregularne bicie serca może wystąpić, gdy mięśnie i nerwy zaczynają działać nieprawidłowo. Niektórzy ludzie zgłaszają uczucie mrowienia w dłoniach, stopach i języku. W ciężkich przypadkach hiperkaliemia może powodować niewydolność oddechową lub wiotczejące porażenie rąk i nóg. Jeśli wkrótce nie zostanie leczona, hiperkaliemia może mieć długoterminowy wpływ na ciśnienie krwi, rytm serca, trawienie i czynność nerek. Jeśli uważasz, że hiperkaliemia występuje, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
Leczenie
Główne cele leczenia hiperkaliemią obejmują stabilizację rytmu serca i promowanie eliminacji potasu z krwi. Glukonian wapniowy, wodorowęglan sodu, diuretyki, sorbitol lub insulina będą często podawane. Leki te działają, aby przenieść potas z krwi z powrotem do komórek lub zwiększyć ilość potasu wydalanego z moczem lub kałem. W skrajnych przypadkach do leczenia hiperkaliemii stosowano dializę. Stężenie potasu w surowicy będzie ściśle monitorowane przez cały okres leczenia.
Zapobieganie
Po ustaleniu przyczyny hiperkaliemii lekarz może przepisać określone terapie, aby zapobiec ich ponownemu wystąpieniu. Diety o niskiej zawartości potasu są często polecane do leczenia hiperkaliemii. Pokarmy bogate w potas powinny być spożywane w małych ilościach lub całkowicie unikane. Należą do nich pomidory, banany, kiwi, mango, pomarańcze i sok pomarańczowy, awokado, ziemniaki, rodzynki, suszone śliwki, spadź, kantalupa, morele, dynie i szpinak. Zarejestrowany dietetyk może stworzyć dla Ciebie plan posiłków o niskim zapotrzebowaniu na potas. Twój lekarz może również wymagać dostosowania lub przerwania leczenia, które wpływa na twój poziom potasu.
