Jeśli usłyszysz dzwonienie, brzęczenie lub kliknięcie w ucho lub usłyszysz świszczący lub syczący dźwięk, nie jesteś sam. Dzwonienie w uszach - czasem określane jako szum w uszach - jest powszechne, zgodnie z MedlinePlus. Może wpływać na jedno lub oba uszy i może być stałe lub przerywane. To nie jest medycznie poważne, ale może być emocjonalnie stresujące. Nie ma jednego standardowego leku na ten stan, ale niektóre osoby, które cierpią na te objawy, mają niedobór pewnych składników odżywczych. Przywrócenie diety do równowagi może pomóc w złagodzeniu tych fantomowych dźwięków.
Definicja
Dzwonienie uszu lub szum w uszach nie jest stanem medycznym, ale raczej objawem leżącym u podłoża problemu. Często oznacza to, że masz uszkodzenia małych włosów w uszach i wydzielają losowe sygnały, które twój mózg interpretuje jako dźwięk. Wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cukru we krwi lub nieprawidłowości w małych kościach w uchu mogą być przyczyną kolczykowania uszu. Miażdżyca, guzy, zapalenie zatok lub jakikolwiek stan, który powoduje gromadzenie się płynu w twoich uszach może również powodować dzwonienie uszu. Ponadto, utrata słuchu związana z wiekiem może z czasem prowadzić do szumu w uszach. Czasami problemem jest neurologia - błąd w ścieżce między uchem a mózgiem lub w tym, jak mózg przetwarza sygnały z ucha - więc leczenie zaburzeń nerwowych czasami pomaga w przypadku szumu w uszach. Niedobory żywieniowe związane z tymi chorobami i stanami mogą przyczyniać się do występowania objawów ucha.
Cynk
Niektórzy badacze badali suplementy cynku jako terapię łagodzącą dzwonienie uszu. Aby przetestować teorię, że niski poziom cynku może być przyczyną, naukowcy z Gulhane Medical School w Etlik, Turcja, przetestowali grupę 40 mężczyzn i kobiet cierpiących na ciężki szum w uszach, aby określić ich poziom cynku. Tylko sześć miało hipotonię, a siedem miało nieznacznie niski poziom cynku. Następnie pacjenci otrzymywali codziennie suplementy cynku o wadze 220 miligramów przez okres dwóch miesięcy. Wyniki opublikowane w październikowym wydaniu "Auris, Nasus, Larynx" wskazują, że 57,5 procent uczestników badania zgłaszało pewne złagodzenie ich objawów, ale tempo poprawy mierzone przez naukowców nie było znaczące, z wyjątkiem starsi uczestnicy grupy, którzy mieli niedobór cynku w diecie.
Witamina b12
Wielu pacjentów z szumami usznymi ma niedobór witaminy B12. Trudne jest to, że ta witamina jest przechowywana w wątrobie, więc niedobór ten nie ujawnia się aż do około dwóch lat po tym, jak przyjmowanie pokarmu staje się niewystarczające. Wegetarianie są szczególnie zagrożeni, ponieważ jedynymi naturalnymi źródłami witaminy B12 są białka zwierzęce. W przypadku pacjentów z ciężkim niedoborem witaminy B12, comiesięczne zastrzyki są standardowym leczeniem, ale doustne przyjmowanie 1000 do 2000 mikrogramów na dobę jest alternatywą. Skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem tej lub jakiejkolwiek innej terapii witaminowej lub suplementacyjnej, ponieważ istnieje możliwość interakcji z innymi lekami.
Niestabilny poziom cukru we krwi
Zarówno wysoki, jak i niski poziom cukru we krwi może powodować lub zaostrzać dzwonienie uszu. Nawet jeśli unikasz produktów bogatych w skrobię, takich jak makaron, biały chleb i ziemniaki, możesz doświadczyć niestabilnego cukru we krwi Jeśli Twoja dieta ma niedobór złożonych węglowodanów. Żywność wysokobłonnikowa, taka jak pełne ziarna, fasola i soczewica, są złożonymi węglowodanami, które rozkładają się wolniej i pomagają utrzymać stabilność cukru we krwi, co może pomóc złagodzić objawy szumu w uszach.
Ginkgo
Chociaż niektóre źródła internetowe zalecają stosowanie ginkgo jako lekarstwa na dzwonienie uszu, badania kliniczne nie w pełni potwierdzają teorię, że ten suplement diety łagodzi objawy szumu w uszach. Niektóre małe badania przyniosły pewne korzyści, ale w obszernym badaniu z udziałem 1121 uczestników przeprowadzonym w 2000 r. Przez badaczy Shelley Drew i Ewarta Daviesa z University of Birmingham w Wielkiej Brytanii stwierdzono, że osoby cierpiące na szum w uszach, które otrzymywały 12 tygodni leczenia ekstraktem z miłorzębu japońskiego trzy razy codziennie przez 12 tygodni nie odczuwało większej ulgi niż osoby w tym samym badaniu, które otrzymywały placebo.
