Plany męskiej i żeńskiej anatomii wykazują kilka różnic. Hormony męskie i żeńskie oraz ich wpływ na strukturę kości i reprodukcję są głównymi czynnikami, które powodują różnicowanie. Podczas gdy typowa męska forma jest na ogół większa niż forma żeńska, siła mięśni oraz elastyczność ścięgien i więzadeł jest często przypadkiem względności. Wszystkie te czynniki mają pierwszeństwo przy określaniu różnic w zakresie ruchu męskiego i żeńskiego.
Elastyczność lędźwiowa
W książce "Łączny zakres ruchu i testowania długości mięśni", badaczka Nancy Reese mówi, że różnice w zakresie ruchu męskiego i żeńskiego w okolicy lędźwiowej - obszar między przeponą a miednicą - są w dużym stopniu zależne od wieku. Jako dzieci, kobiety na ogół mają większą elastyczność lędźwiową niż mężczyźni, aż do osiągnięcia wieku dziewięciu lat, gdy mężczyźni nadrabiają zaległości. Zasięg równości ruchu kończy się na ogół pomiędzy 18 a 35 rokiem życia, ponieważ mężczyźni rozwijają więcej rozciągania lędźwiowego niż kobiety i kobiety, bardziej zgięte w poprzek, lub ruchy boczne kręgosłupa.
Hormonalne role
Męskie i żeńskie hormony płciowe - testosteron i estrogen - odgrywają kluczową rolę w rozmiarze i elastyczności mięśni. Testosteron zwiększa wszystko, od rozmiaru i masy mięśni do męskiego szkieletu. Według amerykańskiego urzędu ds. Nauki porównanie męsko-żeńskich mięśni jest szczególnie spolaryzowane, jeśli chodzi o górną część ciała, gdzie włókna mięśniowe i chude tkanki są znacznie większe w męskiej sylwetce. W przeciwieństwie do tego estrogen rozszerza biodra samic zwiększając mobilność mięśni w okolicach brzucha.
Hip Action
Jeśli chodzi o działanie na biodrach, kobiety dominują w zakresie ruchu w każdym wieku, mówi Reese. Zwiększona elastyczność stawu biodrowego jest produktem ubocznym hormonów żeńskich, które przez tysiąclecia pracowały magicznie, przygotowując kobiety do ciąży. W książce "Women's Health and Fitness Guide" dr Michele Kettles mówi, że większość dodanych ruchów biodrowych u kobiet pochodzi z miednicy. Zakres ruchów jest zwiększony dzięki większej ruchomości kości ogonowej, nachyleniu w dół miednicy oraz szerszej i bardziej okrągłej miednicy samic.
Niestabilność stawów
W okresie dojrzewania, kobiety przechodzą zmiany kości i mięśni, które często powodują rozwolnienie lub niestabilność stawów, które ograniczają kontrolę nerwowo-mięśniową kończyn dolnych. Aby zrekompensować ten brak kontroli, stawy kolanowe mają tendencję do obracania się do wewnątrz, gdy przykładana jest waga. Powoduje to obciążenie ścięgien i więzadeł, co zwiększa ryzyko łez i urazów. Według Kettles, męskie stawy kolanowe nie obracają się i polegają wyłącznie na zginaniu i rozszerzaniu zamiast mięśni zamiast więzadeł przedniego stawu kolanowego.
Górna skrajność
Badania opublikowane w czasopiśmie "Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach" w 2000 r. Wykazały różnice w zakresie ruchu stawu ramiennego u mężczyzn i kobiet. Badanie wykazało, że kobiety mają więcej zwiotczenia stawu barkowego przedniego i nadmiernej ruchliwości oraz mniej sztywności w porównaniu z mężczyznami. Różnice w łokciu i palcach dłoni i nadgarstkach - zakres ruchów tradycyjnie uważa, że kobiety mają większą mobilność i większą elastyczność we wszystkich obszarach, z wyjątkiem zginania ręki, według Reese.
