Atak paniki to nagły początek wielkiego lęku, który wywołuje reakcję cielesną. Typowe reakcje paniki obejmują pocenie się, drżenie i dławienie. Ataki paniki mogą być spowodowane cierpieniem psychicznym lub lekami. Kiedy te epizody pojawiają się podczas snu, nazywane są nocnymi atakami paniki. Ataki w porze nocnej mogą występować jako odosobnione incydenty. Mogą również objawiać się chorobą podstawową.
Częściowa padaczka
Częściowa padaczka występuje wtedy, gdy tylko jedna część mózgu wykazuje aktywność napadową. Taka padaczka jest często błędnie diagnozowana jako zaburzenie lękowe, ponieważ pacjenci zwykle wykazują objawy ataku paniki. Raport z 2010 roku opublikowany w czasopiśmie medycznym "Epileptic Disorders" ilustruje złożoną zależność między epilepsją a innymi zaburzeniami. Młody chłopak doświadczył napadów paniki około godziny po zaśnięciu każdej nocy. Ataki te wywołały nieopisane płacz i błędne wyszukiwanie. Jednak pacjent pozostał czujny i świadomy. Testy diagnostyczne ujawniły możliwość częściowej epilepsji, lęku napadowego, koszmarów nocnych lub koszmarów sennych. Padaczka była faworyzowana z powodu pozytywnego wywiadu rodzinnego i skuteczności leczenia przeciwdrgawkowego.
Zaburzenie lękowe
Nocne ataki paniki są najczęściej związane z zaburzeniami lękowymi. Ataki te są uważane za bardziej poważne i mniej poznawcze niż te, które występują w ciągu dnia. Raport z 2008 r. W "European Psychiatry" ujawnia, że ludzie, którzy doświadczają nocnych napadów paniki, stanowią odrębną podgrupę pacjentów. Osoby te osiągają wyższe wyniki w zakresie przymusu obsesji, gniewu-wrogości i interpersonalnej wrażliwości. Podczas ataków doświadczają także więcej problemów z oddychaniem.
Paraliż senny
Paraliż senny to nieoczekiwana utrata napięcia mięśni podczas snu. Często wiąże się z halucynacjami i bólami głowy. Chociaż jest to objaw narkolepsji, może również występować w izolacji. Badanie z 2008 roku przedstawione w "Depresji i lęku" wskazuje, że jedna trzecia epizodów paraliżu sennego obejmuje także nocne ataki paniki. Wcześniejsza trauma odgrywa również rolę w paraliżu sennym i nocnej panice. Ludzie, którzy doświadczyli ekstremalnej traumy, częściej wykazują oba zaburzenia.
Zespołu stresu pourazowego
Zespół stresu pourazowego jest spowodowany przez ekspozycję na przerażające zdarzenie i zagrożenie fizyczną krzywdą. Byli jeńcy wojenni często zgłaszają objawy tego zaburzenia lękowego. Tacy ludzie zwykle mają trudny okres snu i często doświadczają paniki w nocy. Raport z 2009 r. W "Kulturze, medycynie i psychiatrii" opisuje koszmary senne kambodżańskich uchodźców, u których zdiagnozowano zespół stresu pourazowego. Ci uchodźcy przeżyli traumę brutalnego wypędzenia z domów w latach 70. XX wieku. Wiele lat później ich marzenia wciąż odzwierciedlały tę pełną przemocy przeszłość. Ponadto często mieli ataki paniki natychmiast po przebudzeniu ze snu.
Nocne teriery
Koszmary nocne można odróżnić od koszmarów sennych w zależności od etapu snu, w którym się pojawiają. Koszmary pojawiają się głównie podczas szybkiego ruchu gałek ocznych, REM, snu, podczas gdy nocne koszmary przeważnie występują w głębszych fazach snu. Recenzja z 2007 roku w "Annals of Pharmacotherapy" opisuje pacjenta doświadczającego zarówno nocnych ataków, jak i ataków paniki. Te doświadczenia zostały najwyraźniej spowodowane przez lek rabeprazol, który pacjent przyjmował w celu zwalczania niestrawności.
