Termin rodzic-helikopter odnosi się do nadopiekuńczej matki lub ojca, który stale unosi się nad swoim dzieckiem, co może mieć głęboki wpływ na jego rozwój, w tym umiejętności rozwiązywania konfliktów, według dr Lindy Sapadin, na jej stronie internetowej, Psych Wisdom. Rodzice helikopterów mają zazwyczaj kilka cech wspólnych.
Niepotrzebny strach
Nadopiekuńcze rodzice odczuwają przytłaczający, a czasem irracjonalny lęk, jeśli chodzi o ich dzieci. Rodzice, którzy obawiają się, że ich dziecko może zostać uprowadzone w drodze do szkoły lub że ich dziecko może upaść i złamać kość na lokalnym placu zabaw, często reagują na ten niepokój, niepotrzebnie ograniczając aktywność dziecka. Według pracowników Copper Canyon Academy, terapeutycznej szkoły z internatem dla dziewcząt, to ograniczenie może spowodować utratę możliwości nauki dla dziecka. Niepotrzebny strach może również zetrzeć dziecko. Dzieci często zaczynają bać się nieznanego, co może ograniczyć ich pragnienie podejmowania nowych czynności lub nawet nawiązywania nowych znajomości.
Natychmiastowa gratyfikacja
Wiele dzieci żyje w świecie natychmiastowej satysfakcji. Zamiast pozwolić dziecku czekać na urodziny, aby otrzymać najnowszą grę wideo, rodzice często wypełniają potrzeby dziecka natychmiast, zamiast opóźniać gratyfikację. Według dr Sapadina, zaspokojenie potrzeb dziecka w tym momencie ma głęboki wpływ na rozwój tego dziecka. Zamiast cierpliwie czekać lub zdobywać radości życia, dzieci zaczynają oczekiwać od każdego, aby zaspokoił ich potrzeby. Idea natychmiastowej gratyfikacji często idzie w parze z rodzicami stale bawiącymi swoje dzieci. Dr Sapadin stwierdza, że rodzic, który stale bawi się znudzonym dzieckiem, ustawia dziecko lub nastolatka na dorosłość wypełnioną samotnością i brakiem wyobraźni.
Radzenie sobie z rozczarowaniem
Radzenie sobie z nudą, frustracją i bólem emocjonalnym jest naturalną częścią dorastania, jak twierdzi dr Sapadin. Aby uniknąć nieuchronności, wielu rodziców śmigłowców będzie walczyć o ich dzieci. Na przykład, zamiast pomagać dziecku zaakceptować złą ocenę z testu, nadopiekuńczy rodzic skonfrontuje nauczyciela i zażąda, aby nauczyciel zaoferował dziecku szansę na powtórzenie quizu. Jeśli dzieci nie mogą uczyć się na swoich błędach lub radzić sobie z problemami i porażkami w okresie dojrzewania, nie będą miały umiejętności niezbędnych do radzenia sobie z większymi problemami w dorosłości - kwestie, które również wiążą się z większymi konsekwencjami.
Self-Growth
Główną rolą rodziców jest przygotowanie dziecka do opieki nad sobą, zamiast wykonywania każdego zadania dla nich. Od ukończenia zadania domowego od nastolatka po pranie dorosłego dziecka, rodzice młodych dorosłych nadal spełniają emocjonalne i finansowe potrzeby swojego dziecka, twierdzi psycholog z Uniwersytetu Indiana Chris Meno. Można planować każdy aspekt życia malucha, ale ten sam poziom opieki nie jest "konieczny", ponieważ dziecko wkracza w wiek dojrzewania i dorosłość. Zamiast tego dr Sapadin zaleca, aby rodzice wycofali się i pozwolili swoim dzieciom samodzielnie rozwiązywać problemy i sytuacje. Może to oznaczać, że spodziewasz się, że nastolatek wykona swoje obowiązki lub że spodziewasz się, że dorosłe dziecko pomoże mu opłacić się przez uniwersytet.
