Wapń jest niezbędnym minerałem, który występuje w różnych formach w przyrodzie. Różne formy wapnia mają bliski związek chemiczny ze sobą i ze środowiskiem fizycznym. Relacje te są ważne dla zrozumienia różnic w postaciach wapnia i tego, jak każda forma jest używana w produkcji żywności i tradycyjnej medycyny.
Portlandite
Różne formy wapnia w środowisku stale się zmieniają. Jednakże, gdy indukowane są właściwe warunki, powstaje portlandit mineralny. Portlandit jest naturalnie występującą postacią wodorotlenku wapnia. Portlandit powstaje również podczas utwardzania betonu. Najbardziej znana lokalizacja naturalnego portlanditu znajduje się w Irlandii Północnej, ale wodorotlenek wapnia jest faktycznie formowany i powszechnie stosowany w różnych procesach naturalnych i chemicznych.
Cykl wapniowy
Najbardziej rozpowszechnioną formą wapnia jest wapń mineralny i aragonit, które stanowią większość złóż wapienia. Te minerały składają się z węglanu wapnia i uważa się, że naturalnie powstają ze złóż koralowych i ostryg. Gdy węglan wapnia jest ogrzewany w procesie zwanym spalaniem lub kalcynowaniem, tworzy on tlenek wapnia, znany również jako wapno palone. Ta reakcja jest odwracalna tak, że chłodzenie tlenku wapnia zmieni ją z powrotem w węglan wapnia. Jeśli do tlenku wapnia zostanie dodana woda, proces ten nazywany jest gaszeniem lub hydratacją i powstanie wodorotlenek wapnia, znany również jako wapno gaszone. Narażenie na dwutlenek węgla spowoduje osadzanie się lub nasycanie węglanem wapnia, który powraca do postaci węglanu wapnia.
Wodorotlenek wapnia i żywność
Wodorotlenek wapnia jest związkiem podstawowym, który jest często stosowany do przygotowywania żywności, na przykład podczas przygotowywania tortilli kukurydzianych. Proces ten jest znany jako nixtamalizacja, która dosłownie tłumaczy się z języka Azteków na "popiół" i "ciasto kukurydziane". Tradycyjne metody wytwarzania wodorotlenku wapnia obejmują ogrzewanie lub wypalanie sproszkowanych osłonek ostryg lub skorupek jaj ptasich, zarówno bogatych w węglan wapnia, jak i dodanie popiołów do wody w celu wytworzenia pasty z wodorotlenku wapnia. Ta pasta jest również stosowana w kulturach indiańskich w celu zwiększenia biodostępności innych składników odżywczych i alkaloidów roślinnych. Stosowanie tego procesu jest nadal praktykowane w przygotowywaniu ciasta kukurydzianego na tortille i tamale.
Wodorotlenek wapnia i tradycyjne leki
Tradycyjnie przygotowany wodorotlenek wapnia jest również stosowany do przygotowania różnych etnobotaników, takich jak tytoń do żucia, orzech betelu lub liście koki. Dodatek wodorotlenku wapnia ostatecznie zwiększa zdolność organizmu do absorbowania pewnych związków w roślinie. W przypadku kukurydzy umożliwia wchłanianie witaminy B3 lub niacyny. Niacyna jest ważna w zmniejszaniu częstości występowania pellagry, choroby charakteryzującej się biegunką, zapaleniem skóry i otępieniem, które mogą wynikać z niedoboru niacyny.
