Bursztynian metoprololu jest metoprololem o przedłużonym uwalnianiu. Lek ten jest beta-blokerem, który jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i innych chorób serca. Podczas gdy wielu pacjentów może przyjmować ten lek bez problemów, może być potrzebna alternatywa dla bursztynianu metoprololu, jeśli nie kontroluje on odpowiednio ciśnienia krwi lub powoduje nieprzyjemne skutki uboczne.
Blokery beta
Bursztynian metoprololu jest tylko jednym z wielu leków znanych jako beta-blokery. Leki te blokują działanie epinefryny na serce, co spowalnia bicie serca i obniża ciśnienie krwi. Leki te poprawiają również przepływ krwi, zmniejszając siłę bicia serca. Jeśli bursztynian metoprololu nie jest skuteczny, inne leki beta-adrenolityczne mogą być stosowane do kontrolowania ciśnienia krwi. Przykłady beta-blokerów obejmują bisoprolol, atenolol i propranolol.
Blokery kanału wapniowego
Blokery kanału wapniowego rozluźniają naczynia krwionośne i zmniejszają siłę pompowania serca. Oprócz leczenia wysokiego ciśnienia krwi, leki te mogą być również stosowane w leczeniu arytmii serca i bólu w klatce piersiowej. Osoby z niewydolnością serca lub z uszkodzeniem strukturalnym mięśnia sercowego powinny unikać blokerów kanału wapniowego. Przykłady blokerów kanałów wapniowych obejmują werapamil, diltiazem i nifedypinę.
Inhibitory ACE
Inhibitory ACE, znane również jako inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, są stosowane w leczeniu nadciśnienia i niewydolności serca. Ten rodzaj leku może być również stosowany do spowolnienia niewydolności nerek u pacjentów z cukrzycą. Inhibitory ACE działają poprzez zapobieganie zwężeniu naczyń krwionośnych przez enzym i uwalnianiu hormonów, które przyczyniają się do wzrostu ciśnienia krwi. Kiedy naczynia krwionośne są rozluźnione, serce może bić z mniejszą siłą, obniżając ciśnienie krwi. Przykłady inhibitorów ACE obejmują lizynopryl, kaptopryl, enalapryl, fozynopryl i chinapryl.
Diuretyki
Diuretyki są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i zastoinowej niewydolności serca. Zmniejszają ilość wody w organizmie poprzez pracę z nerkami w celu zwiększenia ilości wytwarzanego moczu. Trzy rodzaje diuretyków to diuretyki pętlowe, diuretyki tiazydowe i diuretyki oszczędzające potas. Wszystkie trzy typy rozluźniają naczynia krwionośne i zmniejszają pojemność minutową serca i objętość krwi. Pacjenci przyjmujący leki moczopędne lub tiazydowe muszą spożywać odpowiednie ilości potasu, ponieważ zwiększone wytwarzanie moczu może powodować obniżenie poziomu potasu w organizmie. Przykłady leków moczopędnych obejmują hydrochlorotiazyd, furosemid i amiloryd.
